segregator - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pojemnik, który wraz z innymi podobnymi służy rozdzieleniu rzeczy na różne kategorie

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku

segregator na śmieci

Na ulicy Kraszewskiego zalegają zwały śmieci. Leżą one tuż obok segregatorów odpadów. Segregator nie pomieści jednak np. pudła od wersalki czy opakowania z telewizora.

źródło: NKJP: (tom): Śmieci obok segregatorów, Nasze Miasto Kraków, 2005-05-05

Z racji tego, że kolorowe segregatory na śmieci muszą stać na gruncie gminnym, trudno znaleźć dla nich miejsce.

źródło: NKJP: (LIG): Niechciane dzwony, Gazeta Krakowska, 2002-01-23

Najpierw bulwy trafiają do segregatorów. Duże i zdrowe jadą na taśmie do następnej hali. Pozostałe nadają się tylko na wódkę lub na paszę dla krów.

źródło: NKJP: Marcin Fabjański: Kto wymyślił frytkę, Gazeta Wyborcza, 1996-10-22

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	segregator	segregatory
D.	segregatora	segregatorów
C.	segregatorowi	segregatorom
B.	segregator	segregatory
N.	segregatorem	segregatorami
Ms.	segregatorze	segregatorach
W.	segregatorze	segregatory

Składnia

	+	segregator	+	(CZEGO)
	+	segregator	+	(na CO)

Pochodzenie

Od: segregować