imitatorka

Nadal śpiewa z charakterystyczną manierą, wymarzoną do wykonywania piosenek Marleny Dietrich czy songów Weilla, ale w tym kontekście nieznośną, łącznie z silnym niemieckim akcentem. Można zrozumieć, że Lemper nie chce zostać zaszufladkowana, zwłaszcza jako imitatorka, bo tego chyba obawia się najbardziej, ale już na to za późno.

źródło: NKJP: Dorota Szwarcman: Ute nie w swojej roli, Polityka, 2008-09-27

Fatyga pokazała, że potrafi przejąć salę filharmonii we władanie. Brawurowo wcieliła się w postacie polskich i światowych div sceny. Rozbawiona publiczność długo nie chciała rozstać się ze znakomitą aktorką, wokalistką i równie utalentowaną imitatorką.

źródło: NKJP: (stek): Nie szkoda Fatygi, Dziennik Bałtycki, 2006-06-16

Patrycja wyciąga wnioski z kierunków i tendencji ukształtowanych w naszym stuleciu; z pop-artu, ze znaczenia, jakie nadał szczegółowi hiperrealizm. Nawet nie próbuje być dosłownie wierna mistrzom i to bardzo dobrze rokuje na przyszłość; nie zapowiada się na imitatorkę i ma charakter.

źródło: NKJP: Dyplom z plakatu, Dziennik Polski, 2000-08-05

[...] niezliczone imitatorki Edith albo zyskują własną indywidualność, albo zapadają się w artystyczny niebyt.

źródło: NKJP: Ludwik Lewin:Dziś mija 30. rocznica śmierci Edith Piaf, Gazeta Wyborcza, 1993-10-11