obruszyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zareagować w sposób wskazujący na sprzeciw, niezadowolenie lub zdenerwowanie z jakiegoś powodu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

synonimy:

oburzyć się

	Obruszył się na urzędników, że kwestionują jego polskość. źródło: NKJP: G. Wawoczny, A. Dik: Dowód na dowód, Nowiny Raciborskie, 2006-04-11
	Obruszyłem się, że nie będę chłopa w rękę całował. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
	- Niech pan da spokój! - obruszył się [...]. - Nie można przecież wszystkiego rozpatrywać z punktu widzenia banku. źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997
	[...] obruszył się: „Nigdy nie wiem, kiedy pan mówi serio, a kiedy pan żartuje”. źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003
	Obruszył się, gdy adwokat Mariana K., przytoczył opinię prokuratury, że ta współpraca miała charakter fikcyjny. źródło: NKJP: (PEKA): Informacje bardzo poufne, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-06-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obruszyłem się +(e)m się obruszył	obruszyłam się +(e)m się obruszyła	obruszyłom się +(e)m się obruszyło	obruszyliśmy się +(e)śmy się obruszyli	obruszyłyśmy się +(e)śmy się obruszyły
2 os.	obruszyłeś się +(e)ś się obruszył	obruszyłaś się +(e)ś się obruszyła	obruszyłoś się +(e)ś się obruszyło	obruszyliście się +(e)ście się obruszyli	obruszyłyście się +(e)ście się obruszyły
3 os.	obruszył się	obruszyła się	obruszyło się	obruszyli się	obruszyły się

bezosobnik: obruszono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obruszmy się
2 os.	obrusz się	obruszcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obruszyłbym się bym się obruszył	obruszyłabym się bym się obruszyła	obruszyłobym się bym się obruszyło	obruszylibyśmy się byśmy się obruszyli	obruszyłybyśmy się byśmy się obruszyły
2 os.	obruszyłbyś się byś się obruszył	obruszyłabyś się byś się obruszyła	obruszyłobyś się byś się obruszyło	obruszylibyście się byście się obruszyli	obruszyłybyście się byście się obruszyły
3 os.	obruszyłby się by się obruszył	obruszyłaby się by się obruszyła	obruszyłoby się by się obruszyło	obruszyliby się by się obruszyli	obruszyłyby się by się obruszyły

bezosobnik: obruszono by się

bezokolicznik: obruszyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obruszywszy się

gerundium: obruszenie się

odpowiednik aspektowy: obruszać się

Zob. ruszyć