zasądzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przyznać coś komuś na podstawie orzeczenia sądowego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

sąd

	synonimy:	przysądzić
	hiperonimy:	przyznać

	Sąd zasądził alimenty, a kiedy Henryk J. nie płacił, skazał go na karę pozbawienia wolności. źródło: NKJP: TR: Alimenty do odsiadki, Gazeta Poznańska, 2003-04-04
	W Lublinie niedawno sąd zasądził odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu, jakiego doznał pewien obywatel w trakcie interwencji policjantów z Centralnego Biura Śledczego. źródło: NKJP: Adam Grzeszak: Płać, Skarbie!, Polityka nr 2462, 2004-07-24
	Szacuje się, że sądy mogą zasądzić na rzecz byłych właścicieli astronomiczne pieniądze. źródło: NKJP: (K.W.): Rząd zapomniał o bezprawiu, Dziennik Polski, 2006-05-22
	– Sąd zasądził spłatę dla mnie, która już od początku była bardzo mocno zaniżona, dziś szacuję, że około 100.000 złotych. źródło: NKJP: Katarzyna Wozińska: Bezdomna, Polska Głos Wielkopolski, 2004-01-23

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zasądziłem +(e)m zasądził	zasądziłam +(e)m zasądziła	zasądziłom +(e)m zasądziło	zasądziliśmy +(e)śmy zasądzili	zasądziłyśmy +(e)śmy zasądziły
2 os.	zasądziłeś +(e)ś zasądził	zasądziłaś +(e)ś zasądziła	zasądziłoś +(e)ś zasądziło	zasądziliście +(e)ście zasądzili	zasądziłyście +(e)ście zasądziły
3 os.	zasądził	zasądziła	zasądziło	zasądzili	zasądziły

bezosobnik: zasądzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zasądźmy
2 os.	zasądź	zasądźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zasądziłbym bym zasądził	zasądziłabym bym zasądziła	zasądziłobym bym zasądziło	zasądzilibyśmy byśmy zasądzili	zasądziłybyśmy byśmy zasądziły
2 os.	zasądziłbyś byś zasądził	zasądziłabyś byś zasądziła	zasądziłobyś byś zasądziło	zasądzilibyście byście zasądzili	zasądziłybyście byście zasądziły
3 os.	zasądziłby by zasądził	zasądziłaby by zasądziła	zasądziłoby by zasądziło	zasądziliby by zasądzili	zasądziłyby by zasądziły

bezosobnik: zasądzono by

bezokolicznik: zasądzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zasądziwszy

gerundium: zasądzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zasądzony

odpowiednik aspektowy: zasądzać

+

zasądzić

+

CO + (na rzecz KOGO|dla KOGO) + (za CO)

Zob. sądzić