kostropaty

Byłem pełen nienawiści do samego siebie, przerażony oglądałem się w lustrze - mały, szeroki, z odstającym tyłkiem i trójkątną gębą, kostropatą od trądziku.

źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000

Młodzik nie wydawał się stropiony, jego brzydkie, kostropate lico zmarszczyło się w szyderczym uśmieszku.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

[...] przechodziła właśnie, trzymając się siedzeń, kostropata stewardesa.

źródło: NKJP: Wojciech Stamm: Czarna matka, 2008

Niektóre z tych malowideł wyobrażają ludzi - monstra o kostropatych jakby od trądu twarzach.

źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006

Nie dość, że wyrastają na łotrów, to jeszcze są szpetni i kostropaci.

źródło: NKJP: Bogumiła Nehrebecka: Urodzeni w niedzielę, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-01-06