wystrzelać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

strzelając z broni jeden do drugiego w pewnej grupie osób, zabić się nawzajem

[wystszelać śe] lub pot. [wysczszelać śe], lub pot. [wyszczszelać śe]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

broń

hiperonimy:

wyzabijać się

	Jeszcze latem panowała opinia, że zarówno partyzanci, jak i prorosyjskie władze bez trudu mogłyby wystrzelać się nawzajem. źródło: NKJP: Andrzej Łomanowski: Rosyjska wersja szturmu na Grozny, Gazeta Wyborcza, 1996-03-11
	W wolnym kraju każdy właściciel posesji ma prawo zapolować na każdego pajaca wkraczającego bez pozwolenia na jego własność. Całe szczęście, że Polska to nie jest wolny kraj. Bo szybko byśmy się nawzajem wystrzelali. źródło: NKJP: Internet
	Jak tak dalej pójdzie, to wszyscy trafią do więzienia lub się sami wystrzelają. I nie będzie mafii. źródło: NKJP: Internet
	Na pytanie, czy wojsko samo się wystrzela - bardzo przepraszam - nie mogę odpowiadać, jako że reprezentuję poważną instytucję. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 23.05.1997

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrzelałem się +(e)m się wystrzelał	wystrzelałam się +(e)m się wystrzelała	wystrzelałom się +(e)m się wystrzelało	wystrzelaliśmy się +(e)śmy się wystrzelali	wystrzelałyśmy się +(e)śmy się wystrzelały
2 os.	wystrzelałeś się +(e)ś się wystrzelał	wystrzelałaś się +(e)ś się wystrzelała	wystrzelałoś się +(e)ś się wystrzelało	wystrzelaliście się +(e)ście się wystrzelali	wystrzelałyście się +(e)ście się wystrzelały
3 os.	wystrzelał się	wystrzelała się	wystrzelało się	wystrzelali się	wystrzelały się

bezosobnik: wystrzelano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystrzelajmy się
2 os.	wystrzelaj się	wystrzelajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrzelałbym się bym się wystrzelał	wystrzelałabym się bym się wystrzelała	wystrzelałobym się bym się wystrzelało	wystrzelalibyśmy się byśmy się wystrzelali	wystrzelałybyśmy się byśmy się wystrzelały
2 os.	wystrzelałbyś się byś się wystrzelał	wystrzelałabyś się byś się wystrzelała	wystrzelałobyś się byś się wystrzelało	wystrzelalibyście się byście się wystrzelali	wystrzelałybyście się byście się wystrzelały
3 os.	wystrzelałby się by się wystrzelał	wystrzelałaby się by się wystrzelała	wystrzelałoby się by się wystrzelało	wystrzelaliby się by się wystrzelali	wystrzelałyby się by się wystrzelały

bezosobnik: wystrzelano by się

bezokolicznik: wystrzelać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystrzelawszy się

gerundium: wystrzelanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wystrzeliwać się

Zob. strzelić