wystrzelać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. wyczerpać swoje siły lub możliwości w jakimś zakresie

[wystszelać śe] lub pot. [wysczszelać śe], lub pot. [wyszczszelać śe]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

wyprztykać się
wypstrykać się
wypukać się
wystukać się

	Ta walka miała być tylko elementem przygotowań do pojedynku o pas Międzynarodowego Mistrza Polski. [...] Mój przeciwnik od początku za wszelką cenę chciał mnie znokautować. Nie wierzę w jego kontuzję. Wystrzelał się tym ciągłym atakiem i tyle. źródło: NKJP: Paweł Mielczarek: Nieoczekiwana zamiana miejsc,Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, 2007-04-12
	Prawdopodobnie przedsiębiorstwa już się wystrzelały na reklamę w tym roku; postaramy się więc zachęcać przy następnych okazjach z dużym wyprzedzeniem, by jeszcze całe budżety reklamowe nie były rozdysponowane. źródło: NKJP: Świąteczne zwisy: Dziennik Polski, 2003-11-18
	Taki mam sposób pracy – nie wystrzelać się na próbach, nie zagadać w dyskusjach z reżyserem. źródło: NKJP: Henryka Wach-Malicka: My i oni, czyli mocne doświadczenie, Dziennik Zachodni, 2004-01-13
	Generalnie mam nieodparte wrażenie, że [...] już się wystrzelał z ciekawych pomysłów, a do tego mocno mu się stępiło ostre niegdyś pióro. Zastanawiam się tylko, czy to chwilowy kryzys, czy oznaka nadchodzącej pisarskiej emerytury... źródło: NKJP: Internet
	Może zostawmy oceny, na kogo czas i kto niczego nie rozumie, na moment, kiedy wystrzelamy się z argumentów. Na razie dobrze nam idzie bez konkursu na samca alfa. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrzelałem się +(e)m się wystrzelał	wystrzelałam się +(e)m się wystrzelała	wystrzelałom się +(e)m się wystrzelało	wystrzelaliśmy się +(e)śmy się wystrzelali	wystrzelałyśmy się +(e)śmy się wystrzelały
2 os.	wystrzelałeś się +(e)ś się wystrzelał	wystrzelałaś się +(e)ś się wystrzelała	wystrzelałoś się +(e)ś się wystrzelało	wystrzelaliście się +(e)ście się wystrzelali	wystrzelałyście się +(e)ście się wystrzelały
3 os.	wystrzelał się	wystrzelała się	wystrzelało się	wystrzelali się	wystrzelały się

bezosobnik: wystrzelano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystrzelajmy się
2 os.	wystrzelaj się	wystrzelajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrzelałbym się bym się wystrzelał	wystrzelałabym się bym się wystrzelała	wystrzelałobym się bym się wystrzelało	wystrzelalibyśmy się byśmy się wystrzelali	wystrzelałybyśmy się byśmy się wystrzelały
2 os.	wystrzelałbyś się byś się wystrzelał	wystrzelałabyś się byś się wystrzelała	wystrzelałobyś się byś się wystrzelało	wystrzelalibyście się byście się wystrzelali	wystrzelałybyście się byście się wystrzelały
3 os.	wystrzelałby się by się wystrzelał	wystrzelałaby się by się wystrzelała	wystrzelałoby się by się wystrzelało	wystrzelaliby się by się wystrzelali	wystrzelałyby się by się wystrzelały

bezosobnik: wystrzelano by się

bezokolicznik: wystrzelać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystrzelawszy się

gerundium: wystrzelanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wystrzeliwać się

+

wystrzelać się

+

(z CZEGO)

Zob. strzelić