instruktarz
-
zbiór instrukcji lub przepisów
-
[instruktasz] lub [ĩstruktasz]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
Pedagodzy, którzy wczoraj szkolili się w kłodzkim gimnazjum, razem ze zdobytą wiedzą zawiozą do szkół pomoce naukowe: fantomy oraz filmy DVD z instruktarzem udzielania pierwszej pomocy.
źródło: NKJP: Piela Romuald: Lekcje nad fantomem, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-11-08
Zasada fair play nie zawsze charakteryzuje arcymistrza, ale na pewno zawsze wzorowego sportowca. Obowiązuje ona w każdej dziedzinie życia. Zatrważające jest to, że nie wszyscy pamiętają o tym na co dzień. Niestety, nie wydano na ten temat instruktarzu.
źródło: NKJP: Inowrocław. Potyczki z ortografią na sportowo, Gazeta Pomorska, 2010-01-11
W 1659 roku komisja żupna wydała zarządzenie nakazujące każdemu górnikowi zjeżdżającemu pod ziemię uczestnictwo we mszy świętej. Podobne nakazy zawierał jeden z dokumentów żupnych – „Instruktarz dla Żup Krakowskich” z 1743 roku.
źródło: NKJP: (MAW): Kaplica jak nowa, Gazeta Krakowska, 2005-11-08
W instruktarzach z czasów pańszczyzny można znaleźć nierzadko formułowane, głównie w interesie właściciela dóbr, zalecenia: „jeżeliby poddany którykolwiek ze wsi przez przypadek ogniem dom swój spalił, ma onemu cała wieś być pomocą do zbudowania, [...]
źródło: NKJP: Izabella Bukraba-Rylska: Socjologia wsi polskiej, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. instruktarz
instruktarze
D. instruktarza
instruktarzów
instruktarzy
C. instruktarzowi
instruktarzom
B. instruktarz
instruktarze
N. instruktarzem
instruktarzami
Ms. instruktarzu
instruktarzach
W. instruktarzu
instruktarze
-
Od: instrukcja
Inne znaczenie: 'wykaz opłat skarbowych'