wystrzelić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować gwałtowne wyrzucenie samego siebie wysoko ku górze

[wystszelić śe] lub pot. [wysczszelić śe], lub pot. [wyszczszelić śe]

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	[...] chcąc zostać pierwszym astronautą, wystrzelił się w powietrze na krześle, do którego były przytwierdzone dziesiątki fajerwerków. źródło: NKJP: Jakub Gałka: Apollo 11. Na Księżyc nie tylko rakietą, czyli jak to drzewiej bywało, Esensja, 2009-08-21
	Konkurs dla odważnych, czyli który działacz najwyżej i najefektowniej wystrzeli się z armatki śnieżnej. źródło: NKJP: Przemysław Franczak: W środku mroźnego lata, Gazeta Krakowska, 2006-05-29
	Moglibyśmy się wystrzelić z katapulty, żeby wylądować po drugiej stronie [...]. źródło: NKJP: Skazani na szkołę, Gazeta Wyborcza, 1998-09-04
	Okazało się, że Lolo z kręgosłupem długości chyba 102 cm był za długi na myśliwce. W małej kabinie mógłby mieć problemy z katapultowaniem. Dobrze, że ktoś to wyłapał, bo jak się okazało, był pierwszym z naszego roku, który musiał się wystrzelić. źródło: NKJP: Juliusz Ćwieluch: Nasza klasa, Polityka, 2008-02-02
	[...] spróbuje wykonać swoją najwspanialszą jak dotąd sztuczkę - zamierza wystrzelić się na Księżyc! źródło: Internet: ncplus.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrzeliłem się +(e)m się wystrzelił	wystrzeliłam się +(e)m się wystrzeliła	wystrzeliłom się +(e)m się wystrzeliło	wystrzeliliśmy się +(e)śmy się wystrzelili	wystrzeliłyśmy się +(e)śmy się wystrzeliły
2 os.	wystrzeliłeś się +(e)ś się wystrzelił	wystrzeliłaś się +(e)ś się wystrzeliła	wystrzeliłoś się +(e)ś się wystrzeliło	wystrzeliliście się +(e)ście się wystrzelili	wystrzeliłyście się +(e)ście się wystrzeliły
3 os.	wystrzelił się	wystrzeliła się	wystrzeliło się	wystrzelili się	wystrzeliły się

bezosobnik: wystrzelono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystrzelmy się
2 os.	wystrzel się	wystrzelcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystrzeliłbym się bym się wystrzelił	wystrzeliłabym się bym się wystrzeliła	wystrzeliłobym się bym się wystrzeliło	wystrzelilibyśmy się byśmy się wystrzelili	wystrzeliłybyśmy się byśmy się wystrzeliły
2 os.	wystrzeliłbyś się byś się wystrzelił	wystrzeliłabyś się byś się wystrzeliła	wystrzeliłobyś się byś się wystrzeliło	wystrzelilibyście się byście się wystrzelili	wystrzeliłybyście się byście się wystrzeliły
3 os.	wystrzeliłby się by się wystrzelił	wystrzeliłaby się by się wystrzeliła	wystrzeliłoby się by się wystrzeliło	wystrzeliliby się by się wystrzelili	wystrzeliłyby się by się wystrzeliły

bezosobnik: wystrzelono by się

bezokolicznik: wystrzelić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystrzeliwszy się

gerundium: wystrzelenie się

+

wystrzelić się

+

(DOKĄD)

Zob. strzelić