zbankrutować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

stracić wpływy lub znaczenie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

Dawniej w tym budynku mieściły się biura nieistniejącej już państwowej firmy. Gdy komunizm zbankrutował, budynek kupił za niewielkie pieniądze przedsiębiorczy biznesmen i zamienił go na ośrodek wypoczynkowy.

źródło: NKJP: Jacek Rębacz: Zakopane: sezon na samobójców, 2006

Już wszyscy na świecie, oprócz polskiego rządu, zauważyli, że polityka Georga Busha zbankrutowała.

źródło: NKJP: W. Hagedorny: Szast-prast: Amerykańska kaszanka, Tygodnik Ciechanowski, 2007-04-02

Mieszkańcy niby przestępcy skradali się przez rzeczywistość, zamiast iść przez nią, naprzeciw niej, z dumnie podniesionym czołem, jak dziadowie i pra... Może doszli do wniosku, że przeszłość zbankrutowała i nie warto się jej trzymać za wszelką cenę.

źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zbankrutuję	zbankrutujemy
2 os.	zbankrutujesz	zbankrutujecie
3 os.	zbankrutuje	zbankrutują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zbankrutowałem +(e)m zbankrutował	zbankrutowałam +(e)m zbankrutowała	zbankrutowałom +(e)m zbankrutowało	zbankrutowaliśmy +(e)śmy zbankrutowali	zbankrutowałyśmy +(e)śmy zbankrutowały
2 os.	zbankrutowałeś +(e)ś zbankrutował	zbankrutowałaś +(e)ś zbankrutowała	zbankrutowałoś +(e)ś zbankrutowało	zbankrutowaliście +(e)ście zbankrutowali	zbankrutowałyście +(e)ście zbankrutowały
3 os.	zbankrutował	zbankrutowała	zbankrutowało	zbankrutowali	zbankrutowały

bezosobnik: zbankrutowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zbankrutujmy
2 os.	zbankrutuj	zbankrutujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zbankrutowałbym bym zbankrutował	zbankrutowałabym bym zbankrutowała	zbankrutowałobym bym zbankrutowało	zbankrutowalibyśmy byśmy zbankrutowali	zbankrutowałybyśmy byśmy zbankrutowały
2 os.	zbankrutowałbyś byś zbankrutował	zbankrutowałabyś byś zbankrutowała	zbankrutowałobyś byś zbankrutowało	zbankrutowalibyście byście zbankrutowali	zbankrutowałybyście byście zbankrutowały
3 os.	zbankrutowałby by zbankrutował	zbankrutowałaby by zbankrutowała	zbankrutowałoby by zbankrutowało	zbankrutowaliby by zbankrutowali	zbankrutowałyby by zbankrutowały

bezosobnik: zbankrutowano by

bezokolicznik: zbankrutować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zbankrutowawszy

gerundium: zbankrutowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zbankrutowanie	zbankrutowania
D.	zbankrutowania	zbankrutowań
C.	zbankrutowaniu	zbankrutowaniom
B.	zbankrutowanie	zbankrutowania
N.	zbankrutowaniem	zbankrutowaniami
Ms.	zbankrutowaniu	zbankrutowaniach
W.	zbankrutowanie	zbankrutowania

odpowiednik aspektowy: bankrutować

Pochodzenie

Od: bankrut