osądzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. wydać wartościującą opinię o sobie samym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

Człowiek osądzi się w spojrzeniu Bożym, przed którym nic się nie ukryje.

źródło: NKJP: Kinga Helena Szczurek: Katolicka nauka o czyśćcu i formy niesienia pomocy zmarłym, 2008

Wiceminister skarbu powinien osądzić się sam?

źródło: Internet: m.niezalezna.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osądziłem się +(e)m się osądził	osądziłam się +(e)m się osądziła	osądziłom się +(e)m się osądziło	osądziliśmy się +(e)śmy się osądzili	osądziłyśmy się +(e)śmy się osądziły
2 os.	osądziłeś się +(e)ś się osądził	osądziłaś się +(e)ś się osądziła	osądziłoś się +(e)ś się osądziło	osądziliście się +(e)ście się osądzili	osądziłyście się +(e)ście się osądziły
3 os.	osądził się	osądziła się	osądziło się	osądzili się	osądziły się

bezosobnik: osądzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		osądźmy się
2 os.	osądź się	osądźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osądziłbym się bym się osądził	osądziłabym się bym się osądziła	osądziłobym się bym się osądziło	osądzilibyśmy się byśmy się osądzili	osądziłybyśmy się byśmy się osądziły
2 os.	osądziłbyś się byś się osądził	osądziłabyś się byś się osądziła	osądziłobyś się byś się osądziło	osądzilibyście się byście się osądzili	osądziłybyście się byście się osądziły
3 os.	osądziłby się by się osądził	osądziłaby się by się osądziła	osądziłoby się by się osądziło	osądziliby się by się osądzili	osądziłyby się by się osądziły

bezosobnik: osądzono by się

bezokolicznik: osądzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: osądziwszy się

gerundium: osądzenie się

odpowiednik aspektowy: osądzać się

Zob. sądzić