-
2.
skutek, o którym mówi nadawca, jest wynikiem czyichś intensywnych działań / intensywności jakiegoś stanu rzeczy -
1) komentarz przyrematyczny
2) w zdaniu nadrzędnym zwykle występują zaimki tak , taki , tyle , odnoszące się do intensywności cechy, o której mowa -
- rzadziej iż
-
wykładnik nawiązania
-
Tyle roboty, że nie mogę nadążyć.
źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
Książki stały na jasnych półkach. Były tak wczepione w siebie, że prawie tworzyły mrok.
źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998
Lecz rysy Henia wydawały się niewyraźne, a głos tak cichy, że Pawełek nie rozumiał słów.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
Poleciał do przodu tak gwałtownie, że runął na podłogę.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Krawat na szyi taki już wzorzysty i kolorowy, że jak się na niego spojrzało, to już się nogi do tańca rwały, ot co.
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1999
-
część mowy: spójnik
podklasa: właściwy centralny wynikowy
-
_, że _ korelat: fakultatywny: tak , taki , tyle ograniczenia zakresu użycia:nie: Cz. t. rozk.szyk: stały: interpozycja -
psł. *jьže 'który'
W polszczyźnie nagłosowe j- zanikło, podobnie jak w wyrazach: gra < psł. *jьgra, skrzyć (się) < *jьskriti (sę).
Por. iż