-
1.
osoba zarządzająca kluczami do czegoś -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody -
Michalski, nieoceniony autorytet w sprawach etykiety, był niegdyś klucznikiem zamku Potockich w Łańcucie, a później kamerdynerem Piłsudskiego i Wojciechowskiego w Belwederze.
źródło: NKJP: To były bale!, Dziennik Polski, 1999-02-12
Najbardziej upiorny jest fakt, że wszyscy ludzie, którzy brali w tej sprawie udział, poczynając od więziennego klucznika, aż po dostojnych sędziów, wiedzieli doskonale, że jest to człowiek niewinny.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Ryszard Mazur jest jedynym w Polsce klucznikiem miejskim. Tę honorową funkcję powierzył mu prezydent Wrocławia po tym, jak Mazur podarował władzom wykonany przez siebie ogromny klucz do bram miasta.
źródło: NKJP: Klucznik, Gazeta Wyborcza, 1993-11-19
[...] po marcu wszystkie więzienia polityczne (kryminalne również) karne i śledcze, a także wszystkie miejsca ciężkich robót - opustoszały i jak właściwie przeżyli ten rok więzienni klucznicy i nadzorcy z katorgi - to zagadka; zapewne psim swędem uchowali się na ogródkach działkowych, pomagając sobie uprawą ziemniaczków.
źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: ARCHIPELAG GUŁag, tom 1, 1977
I chociaż, po interwencji policji, rodowe kłódki chwilowo z zamkowej bramy zdjęto, to zjednoczenie książąt nadal kategorycznie domaga się kluczy do warowni, proponując dyrektorowi muzeum w Nowym Sączu posadę klucznika.
źródło: NKJP: Anna Szulc: Pierwszy zajazd w Wiśniczu, Polityka, nr 2340, 2002-03-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. klucznik
klucznicy
ndepr kluczniki
depr D. klucznika
kluczników
C. klucznikowi
klucznikom
B. klucznika
kluczników
N. klucznikiem
klucznikami
Ms. kluczniku
klucznikach
W. kluczniku
klucznicy
ndepr kluczniki
depr -
+ klucznik + (CZEGO)+ klucznik + (JAKI) -
Zob. klucz