-
2.
osoba świecka, która żyje zgodnie z regułami zakonnymi wybranego klasztoru -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
Oblaci to ludzie świeccy, którzy starają się skorzystać z mądrości św. Benedykta i żyć zgodnie z jego regułą. Oblatem może być każdy: człowiek samotny, żyjący w rodzinie, ksiądz.
źródło: NKJP: (WT): Duchowość zwykłego życia, Dziennik Polski, 2008-11-07
Oblatami mogą zostać zarówno kapłani diecezjalni, jak i ludzie świeccy, żyjący w małżeństwie czy też samotni.
źródło: Internet: tyniec.benedyktyni.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oblat
oblaci
ndepr oblaty
depr D. oblata
oblatów
C. oblatowi
oblatom
B. oblata
oblatów
N. oblatem
oblatami
Ms. oblacie
oblatach
W. oblacie
oblaci
ndepr oblaty
depr -
internac.
ang. oblate
fr. oblat
niem. Oblate
z łac. oblātus 'ofiarowany'