oblaci
-
rel. zgromadzenie zakonne założone w XIX wieku we Francji w celu prowadzenia pracy misyjnej i pomocy najuboższym
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem -
hiperonimy: zakon
-
Ojciec Jamrocha jest w zakonie oo. oblatów.
źródło: NKJP: Beata Jackowska: Synowie marnotrawni, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2003-12-27
– Oblaci są zakonem, w którym nie brakuje radości – zapewnia ojciec rektor.
źródło: NKJP: Anna Wyrwa Sadowska: Chcą być misjonarzami Są pełni wiary, Polska Głos Wielkopolski, 2005-10-06
- Jaki był powód wybrania zgromadzenia oblatów? - Zawsze uważałem, że jest to najlepszy zakon na świecie.
źródło: NKJP: Tomasz Siebert: 55 lat oblatów w Łebie, Dziennik Bałtycki, 2001-01-12
Parafia pod wezwaniem św. Maksymiliana Kolbe jest największą polską parafią w Kanadzie, a ksiądz - chyba najmłodszym proboszczem w zakonie oblatów.
źródło: NKJP: Sylwetki podhalańskie, Tygodnik Podhalański nr 1, 1998
U oblatów, jak mi powiedziano, nie było wtedy wolnych miejsc, poszedłem więc do jezuitów, ale wkrótce do oblatów wróciłem. Znalazłem się w Wyższym Seminarium Duchownym w Obrze k. Poznania.
źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oblaci
ndepr oblaty
depr D. oblatów
C. oblatom
B. oblatów
N. oblatami
Ms. oblatach
W. oblaci
ndepr oblaty
depr -
internac.
ang. Oblates
fr. oblats
niem. Oblaten
z łac. oblātus 'ofiarowany'