-
2.
książk. ogół zachowań i praktyk związanych z bardzo częstym lub nadmiernym pokazywaniem uczuć i emocji swoich lub innych osób -
Ms. lp wymawiany: [sentymentaliźmie] lub [sentymentalizmie].
-
[sentymentalism] lub [sentymentalizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- ckliwy, łzawy, tani; nadmierny sentymentalizm
- skłonność do sentymentalizmu
- popadać w sentymentalizm
-
Pożegnał się z dziećmi i nawet ucałował je na dobranoc; dotąd nigdy tego nie robił. Z natury był szorstki i oschły, wychowany na bohatera, nie lubił, by go posądzano o sentymentalizm.
źródło: NKJP: Helena Amiradżibi-Stawińska: Ojciec Zwiada, Gazeta Wyborcza, 1995-02-03
Odmiana dobrze robi. Tylko po co od razu robić z tego melodramat? Zawsze miała skłonność do sentymentalizmu...
źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
Alkohol sam w sobie nie powoduje niczego więcej poza nieokreślonym poczuciem zmiany świadomości i upośledzeniem koordynacji ruchów. Nie wywołuje on automatycznie bójek na pięści, miłosnych afektów, rzewnego sentymentalizmu czy niekontrolowanej porywczości.
źródło: NKJP: Roger Vogler, Wayne Bartz: Nastolatki i alkohol: Kiedy nie wystarczy powiedzieć „nie”, 1999
Tym można wytłumaczyć uczuciowość powieści, pełnych współczucia, posuwającego się do granic sentymentalizmu.
źródło: NKJP: Richard Astro: Zwyczajne życie, którym się żyje, tłum. Beata Ryczkowska, 1993-05-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sentymentalizm
sentymentalizmy
D. sentymentalizmu
sentymentalizmów
C. sentymentalizmowi
sentymentalizmom
B. sentymentalizm
sentymentalizmy
N. sentymentalizmem
sentymentalizmami
Ms. sentymentalizmie
sentymentalizmach
W. sentymentalizmie
sentymentalizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. sentimentalisme