-
3.
wojsk. okucie umocowane na dolnej części pochwy dawnej broni, takiej jak miecz lub szabla -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
- stalowy, żelazny; owalny, prostokątny; ozdobny trzewik
- trzewik pochwy (szabli)
- okuty, zakończony trzewikiem
-
Dolna część pochwy okuta trzewikiem i ostrogą.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kwaśniewicz: Dzieje szabli w Polsce, 1993
Pochwy szabel husarskich wykonywano z drewna obciąganego czernioną oślą lub kozłową skórą i zaopatrywano je w okucia 3 lub 4 w stylu oprawy rękojeści, tzn. szyjkę, jedną lub dwie ryfki oraz trzewik.
źródło: Szabla czarna zwana husarską lub pałaszem husarskim (holms.eu/rycerze2003)
Pochwa szabli była drewniana kryta czarną skórą z trzema lub czterema okuciami stalowymi lub mosiężnymi. Trzewik pochwy był zakończony płasko lub wypukło.
źródło: Cechy szabli husarskich (szablahusarska.com.pl)
Pochwa zakończona trzewikiem wykonanym ze srebrnej blachy pozłacanej bogato zdobionej ornamentem roślinnym.
źródło: Jarosław Godlewski: Szabla Stefana Batorego (muzeumwp.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. trzewik
trzewiki
D. trzewika
trzewików
C. trzewikowi
trzewikom
B. trzewika
trzewik
trzewiki
N. trzewikiem
trzewikami
Ms. trzewiku
trzewikach
W. trzewiku
trzewiki
-
psł. *červikъ 'skórzany bucik, trzewik'
Pierwotne zdrobnienie z przyrostkiem *-ikъ od podstawowego *červь (*červьjь) 'but ze skóry; sandał', pokrewny psł. *červo 'brzuch; skóra (jako materiał) z okolic brzucha'