ktoś ujmuje się honorem - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś czuje się czymś urażony lub cierpi jego ambicja i podejmuje w związku z tym jakieś działania, niekoniecznie rozsądne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Ja to bardzo dobrze wiem z własnego doświadczenia: moi dziadkowie dostają 400 zł emerytury. Jak za to żyć? Kiedy chcę im pomóc, to ujmują się honorem i nie chcą przyjąć, bo w ich mniemaniu brać od syna, wnuka to coś niegodnego. źródło: NKJP: Magdalena Grochowalska: Po co komu polityka?, Express Ilustrowany, 2001-09-01
	Trener Miedzi [...] nie musi ujmować się honorem i składać dymisji. Jego podopieczni zagrali przeciętnie, ale zasłużenie pokonali Carbo 2:0. źródło: NKJP: (ZJ): Cieszą tylko punkty, Gazeta Wrocławska, 2003-10-27
	Podczas warsztatów dla par Ola wspomina czas, kiedy dowiedziała się, że mąż ją zdradził. Nie potrafiła wtedy myśleć spokojnie i logicznie, od razu wystawiła Robertowi walizki za próg... Wiele kobiet w takiej sytuacji ujmuje się honorem, chcąc pokazać własną siłę. źródło: Internet: archiwum.kryzys.org
	Niebawem Aleksy udaje się do domu kapitana z propozycją gotówkowej rekompensaty. Ojciec Iluszy najpierw przyjmuje pieniądze, po chwili jednak ujmuje się honorem i odrzuca pomoc. źródło: NKJP: Internet

typ frazy: fraza czasownikowa

ndk, odmienny: ujmować się