odwiesić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

wznowić wykonanie kary z powodu popełnienia przez skazanego nowych przestępstw

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

sąd

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

więzienie i kara

antonimy:

zawiesić

	Sąd odwiesił mu karę i do więzienia iść musi. źródło: NKJP: Patrycja Michalak: Zapłacił, nie uśpił, trafi za kraty, Super Express, 1998
	Miałem sprawę o niepłacenie alimentów, to mi odwiesili ten wyrok za bicie rodziny. źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Więzienny blues alimenciarza, Polityka, nr 2300, 2001-06-02
	Wyroku po drugim – śmiertelnym wypadku – nie odwieszono. źródło: NKJP: aldona Minorczyk-Cichy: Nawet śladu skruchy, Dziennik Zachodni, 2006-03-20
	Będzie można również odwiesić wyroki, ponieważ nie zaprzestał znęcania się – mówi Piotr Kosmaty, zastępca prokuratora rejonowego w Chrzanowie. źródło: NKJP: (EBA): Domowy oprawca, Gazeta Krakowska, 2005-07-27
	Kara ta została odwieszona po tym, jak w cztery miesiące po ogłoszeniu wyroku pobił policjanta i znieważył dwóch innych funkcjonariuszy - za co również został później skazany; źródło: NKJP: „Misiek” oskarżony, Dziennik Polski, 1999-10-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odwiesiłem +(e)m odwiesił	odwiesiłam +(e)m odwiesiła	odwiesiłom +(e)m odwiesiło	odwiesiliśmy +(e)śmy odwiesili	odwiesiłyśmy +(e)śmy odwiesiły
2 os.	odwiesiłeś +(e)ś odwiesił	odwiesiłaś +(e)ś odwiesiła	odwiesiłoś +(e)ś odwiesiło	odwiesiliście +(e)ście odwiesili	odwiesiłyście +(e)ście odwiesiły
3 os.	odwiesił	odwiesiła	odwiesiło	odwiesili	odwiesiły

bezosobnik: odwieszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odwieśmy
2 os.	odwieś	odwieście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odwiesiłbym bym odwiesił	odwiesiłabym bym odwiesiła	odwiesiłobym bym odwiesiło	odwiesilibyśmy byśmy odwiesili	odwiesiłybyśmy byśmy odwiesiły
2 os.	odwiesiłbyś byś odwiesił	odwiesiłabyś byś odwiesiła	odwiesiłobyś byś odwiesiło	odwiesilibyście byście odwiesili	odwiesiłybyście byście odwiesiły
3 os.	odwiesiłby by odwiesił	odwiesiłaby by odwiesiła	odwiesiłoby by odwiesiło	odwiesiliby by odwiesili	odwiesiłyby by odwiesiły

bezosobnik: odwieszono by

bezokolicznik: odwiesić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odwiesiwszy

gerundium: odwieszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odwieszony

odpowiednik aspektowy: odwieszać

+

odwiesić

+

(KOMU) + CO

Zob. wieszać