kowadło

Część oryginalnych narzędzi została przekazana już do muzeum w Pabianicach, ale nadal do pracy używa się m. in. zabytkowego kowadła, szczypiec i młotków, na których wagę zaznaczano jeszcze w funtach.

źródło: NKJP: (ksaf): 1000 stopni w palenisku, Express Ilustrowany, 2002-06-01

Najpierw bierze się kawałek najzwyklejszego żelaznego płaskownika. [...] Do czerwoności rozgrzewa się go w palenisku pełnym rozżarzonych węgli. Potem kowal jedną ręką chwyta szczypce z rozpalonym żelazem, drugą młot, i na kowadle formuje płaskownik tak, by przyjął kształt litery U.

źródło: NKJP: Piotr Subik: Końskie targi, Dziennik Polski, 2005-07-16

W umówiony dzień zjeżdżają się kowale. Dostają kowadła i metal oraz mają dostęp do kuźni.

źródło: NKJP: Magdalena Grochowska: Wisła, renesans i spichlerze, Gazeta Wyborcza, 1998-04-17

Na masywnych pniakach, umieszczonych na środku kuźni, osadzone są kowadła: dwurożne i jednorożne. Służyły one do obróbki rozgrzanego metalu, czyli do tzw. kucia.

źródło: NKJP: L. Szadkowska: Wystawa stała „Kuźnia Pomorska”, Koszalińskie Zeszyty Muzealne, 2005-01-01