stukać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

niezbyt mocno, ale gwałtownie stykać się jeden z drugim jakimiś częściami ciała albo jakimiś elementami

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	Stasiek wydobył klucz, ale jakoś nie mógł nim trafić do dziurki. Maniuś wyrwał mu go szybko, otworzył i obaj prawie równocześnie, stukając się po drodze głowami, wpadli do pokoju. źródło: NKJP: Powieść ilustruje Jerzy Zaruba, Przekrój, 1960
	Najbardziej zażarte były pojedynki jałówek. Żadna nie chciała odpuścić. Ciężko dychając, stukały się rogami. Jedna para walczyła tak przez godzinę. źródło: NKJP: Michał Micor: Twierdza Janosików, Dziennik Zachodni, 2008-10-25
	Dziewczyny wyżej podpowiedziały ci już [...], jak zabawić Gosię. Ja z mojej strony dodałabym jeszcze zabawę w „baran, baran buc”. Na „baran” przybliżasz twarz do Gosi, a na „buc” - lekko stukacie się czołami. źródło: NKJP: Internet
	Górale z Kościeliska tańczyli na scenie „zbójnickiego”, podskakując i wymachując ponad głowami ciupagami, raz po raz stukając się nimi przy obrocie. źródło: NKJP: (rom): Ciupagą w zęby, Gazeta Krakowska, 2003-04-08

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stukałem się +(e)m się stukał	stukałam się +(e)m się stukała	stukałom się +(e)m się stukało	stukaliśmy się +(e)śmy się stukali	stukałyśmy się +(e)śmy się stukały
2 os.	stukałeś się +(e)ś się stukał	stukałaś się +(e)ś się stukała	stukałoś się +(e)ś się stukało	stukaliście się +(e)ście się stukali	stukałyście się +(e)ście się stukały
3 os.	stukał się	stukała się	stukało się	stukali się	stukały się

bezosobnik: stukano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się stukał będę się stukać	będę się stukała będę się stukać	będę się stukało będę się stukać	będziemy się stukali będziemy się stukać	będziemy się stukały będziemy się stukać
2 os.	będziesz się stukał będziesz się stukać	będziesz się stukała będziesz się stukać	będziesz się stukało będziesz się stukać	będziecie się stukali będziecie się stukać	będziecie się stukały będziecie się stukać
3 os.	będzie się stukał będzie się stukać	będzie się stukała będzie się stukać	będzie się stukało będzie się stukać	będą się stukali będą się stukać	będą się stukały będą się stukać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		stukajmy się
2 os.	stukaj się	stukajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stukałbym się bym się stukał	stukałabym się bym się stukała	stukałobym się bym się stukało	stukalibyśmy się byśmy się stukali	stukałybyśmy się byśmy się stukały
2 os.	stukałbyś się byś się stukał	stukałabyś się byś się stukała	stukałobyś się byś się stukało	stukalibyście się byście się stukali	stukałybyście się byście się stukały
3 os.	stukałby się by się stukał	stukałaby się by się stukała	stukałoby się by się stukało	stukaliby się by się stukali	stukałyby się by się stukały

bezosobnik: stukano by się

bezokolicznik: stukać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: stukając się

gerundium: stukanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: stukający się

odpowiednik aspektowy: stuknąć się

+

stukać się

+

CZYM

Zob. stukać