blefować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

mówić lub działać w sposób sugerujący, że zachodzi sytuacja, która nie zachodzi w rzeczywistości, w celu odniesienia korzyści

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Analitykom od tych milionów w głowie się kręci. Podejrzewają, że albo graczy poniosły emocje i przeceniają wartość polskiego rynku wódki, albo też blefują w licytacji. źródło: NKJP: Adam Grzeszak: Trzech nieprzyjaciół i joker, Polityka, nr 2509, 2005-06-25
	Zadzwoniliśmy, blefując, że jego szef został aresztowany, a my pracujemy dla mafii i chcemy sprawdzić, czy nie sypnie. źródło: NKJP: Rafał Stanowski: Drążenie non stop, Dziennik Polski, 2006-03-21
	Postanowiłem blefować: - Jak to? Przecież pan ją napisał„! - No tak, napisałem - przyznał - ale mi jej nie dali, bo była tajna. źródło: NKJP: Piotr Lipiński: Piąta komenda, Gazeta Wyborcza, 1994-05-14
	Jeśli zawiodę, zwracam pieniądze - blefowałem, bo z czego bym oddał. źródło: NKJP: Proszę mnie uwzględnić w życiu, Gazeta Wyborcza, 1998-09-25
	Dopiero w ostatnich dniach czerwca 1919 r. okazało się, że Włosi bluffowali i nie posiadali rzekomej instrukcji generałów przebywających w Klagenfurcie, upoważniającej ich do przeprowadzenia inwazji. źródło: NKJP: Andrzej Maciej Brzeziński (red.): Z polityki zagranicznej Wielkiej Brytanii w I połowie XX wieku: studia i szkice, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	blefowałem +(e)m blefował	blefowałam +(e)m blefowała	blefowałom +(e)m blefowało	blefowaliśmy +(e)śmy blefowali	blefowałyśmy +(e)śmy blefowały
2 os.	blefowałeś +(e)ś blefował	blefowałaś +(e)ś blefowała	blefowałoś +(e)ś blefowało	blefowaliście +(e)ście blefowali	blefowałyście +(e)ście blefowały
3 os.	blefował	blefowała	blefowało	blefowali	blefowały

bezosobnik: blefowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę blefował będę blefować	będę blefowała będę blefować	będę blefowało będę blefować	będziemy blefowali będziemy blefować	będziemy blefowały będziemy blefować
2 os.	będziesz blefował będziesz blefować	będziesz blefowała będziesz blefować	będziesz blefowało będziesz blefować	będziecie blefowali będziecie blefować	będziecie blefowały będziecie blefować
3 os.	będzie blefował będzie blefować	będzie blefowała będzie blefować	będzie blefowało będzie blefować	będą blefowali będą blefować	będą blefowały będą blefować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		blefujmy
2 os.	blefuj	blefujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	blefowałbym bym blefował	blefowałabym bym blefowała	blefowałobym bym blefowało	blefowalibyśmy byśmy blefowali	blefowałybyśmy byśmy blefowały
2 os.	blefowałbyś byś blefował	blefowałabyś byś blefowała	blefowałobyś byś blefowało	blefowalibyście byście blefowali	blefowałybyście byście blefowały
3 os.	blefowałby by blefował	blefowałaby by blefowała	blefowałoby by blefowało	blefowaliby by blefowali	blefowałyby by blefowały

bezosobnik: blefowano by

bezokolicznik: blefować

imiesłów przysłówkowy współczesny: blefując

gerundium: blefowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: blefujący

odpowiednik aspektowy: zablefować

ang. bluff