kozik
-
mały nożyk ze spiczastym, lekko zagiętym ostrzem
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
materiały i narzędzia pracy -
hiperonimy: nóż
-
- krótki, mały, ostry, tępy; składany kozik
- kroić, obciąć, przeciąć kozikiem
-
Bez namysłu wyszarpnąłem zza paska kozik i dźgnąłem nim do tyłu, zatapiając ostrze w brzuchu drapieżnika.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Wasyl kozikiem odcinał owoce od pędów, upychali arbuzy każdy do swojego worka.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
Kozik nawet miałem. Na pastwisku bez kozika to jakby bez ręki. I nie jakiś zwykły kozik, ale wbiło się go w drzewo, to aż zadzwonił, rzuciło się w ziemię, to po rączkę wchodził.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
Bliznę po ostrym koziku mam do dziś – pokazuje wyraźną szramę na lewym nadgarstku.
źródło: NKJP: Sławomir Ornatowski: Sacrum zaklęte w drewnie, Gazeta Krakowska, 2006-01-17
Niegdyś na odpustowych kramach Stary Testament spotykał się z Nowym; Żydom w rytualnych strojach towarzyszyły Chrystusiki wydłubane kozikami przez wiejskich świątkarzy.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Zapomniany Kraków source, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kozik
koziki
D. kozika
kozików
C. kozikowi
kozikom
B. kozika
kozik
koziki
N. kozikiem
kozikami
Ms. koziku
kozikach
W. koziku
koziki
-
Zob. koza (pierwotnie 'nóż służący do obdzierania ze skóry zabitych kóz oraz innych zwierząt')