wydziwiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. pejorat. okazywać swoje niezadowolenie z tego, co przysparza kłopotów, niewygód lub cierpień - w sposób uciążliwy dla otoczenia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

synonimy:

marudzić

	Nie ma co wydziwiać na rowerki, bo zda się to na nic. Dwa kółka są modne, zalecane, zabawne, zdrowe i tanie. źródło: NKJP: Włodzimierz Zajpart: Plaga z cenzusem, Gazeta Krakowska, 2004-07-21
	Teraz, od pewnego czasu, modne jest wydziwianie nad tym, co w latach osiemdziesiątych zostało u nas napisane: że niby pisarze znów wówczas poszli na służbę i że to znów się dla nich i dla literatury polskiej źle skończyło. źródło: NKJP: Jarosław Marek Rymkiewicz: Rozmowy polskie w latach 1995-2008, 2009
	Przyjdą kontrolerzy i będą wydziwiać, że papiery podejrzane. źródło: NKJP: Paweł Kwaśniewski: Klementynka od świętego Mikołaja, Gazeta Wyborcza, 1995-12-22
	Jedyny na ulicy Orlicz-Dreszera skanalizowany - wydziwiali sąsiedzi. - Drewniany wychodek w dzikich bzach na podwórku już im nie wystarcza... źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
	Pan dyrektor chce ci zrobić przyjemność, a ty jeszcze wydziwiasz. źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wydziwiałem +(e)m wydziwiał	wydziwiałam +(e)m wydziwiała	wydziwiałom +(e)m wydziwiało	wydziwialiśmy +(e)śmy wydziwiali	wydziwiałyśmy +(e)śmy wydziwiały
2 os.	wydziwiałeś +(e)ś wydziwiał	wydziwiałaś +(e)ś wydziwiała	wydziwiałoś +(e)ś wydziwiało	wydziwialiście +(e)ście wydziwiali	wydziwiałyście +(e)ście wydziwiały
3 os.	wydziwiał	wydziwiała	wydziwiało	wydziwiali	wydziwiały

bezosobnik: wydziwiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wydziwiał będę wydziwiać	będę wydziwiała będę wydziwiać	będę wydziwiało będę wydziwiać	będziemy wydziwiali będziemy wydziwiać	będziemy wydziwiały będziemy wydziwiać
2 os.	będziesz wydziwiał będziesz wydziwiać	będziesz wydziwiała będziesz wydziwiać	będziesz wydziwiało będziesz wydziwiać	będziecie wydziwiali będziecie wydziwiać	będziecie wydziwiały będziecie wydziwiać
3 os.	będzie wydziwiał będzie wydziwiać	będzie wydziwiała będzie wydziwiać	będzie wydziwiało będzie wydziwiać	będą wydziwiali będą wydziwiać	będą wydziwiały będą wydziwiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wydziwiajmy
2 os.	wydziwiaj	wydziwiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wydziwiałbym bym wydziwiał	wydziwiałabym bym wydziwiała	wydziwiałobym bym wydziwiało	wydziwialibyśmy byśmy wydziwiali	wydziwiałybyśmy byśmy wydziwiały
2 os.	wydziwiałbyś byś wydziwiał	wydziwiałabyś byś wydziwiała	wydziwiałobyś byś wydziwiało	wydziwialibyście byście wydziwiali	wydziwiałybyście byście wydziwiały
3 os.	wydziwiałby by wydziwiał	wydziwiałaby by wydziwiała	wydziwiałoby by wydziwiało	wydziwialiby by wydziwiali	wydziwiałyby by wydziwiały

bezosobnik: wydziwiano by

bezokolicznik: wydziwiać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

wydziwiając

gerundium: wydziwianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wydziwiający

odpowiednik aspektowy: nawydziwiać

	+	wydziwiać	+	(na KOGO/CO \| nad KIM/CZYM) + (że ZDANIE)
	+	wydziwiać	+	MOWA WPROST

Zob. dziw, dziwny