nakrzyczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wyrazić swoje myśli, mówiąc bardzo głośno i podniesionym tonem przez długi czas

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Teraz obudziła się matka i ona nakrzyczała. Za chwilę nawiązała gniewny dialog z ojcem, wreszcie oboje wstali. źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Podróż, 1958
	Każdy człowiek jest jak dziecko, potrzebuje opieki i podpory, kogoś, kto mu powie, że wszystko jest w porządku lub nakrzyczy, że wcale nie jest. źródło: NKJP: Internet
	Od razu mi się wspomniało finansowanie partii z budżetu - ileż się chłopina nakrzyczał, żeby inni nie brali. źródło: NKJP: Internet
	Jak Pawełek był w szpitalu tego roku, to przyszli klauni, bo to akurat był Dzień Dziecka, ale doktorka ich wygoniła. Nakrzyczała: a komu wy tu chcecie przedstawiać, skoro te dzieci nierozumne są? – żali się Sosińska. źródło: NKJP: Edyta Gietka: Ultrarzadcy, Polityka, 2009-10-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nakrzyczałem +(e)m nakrzyczał	nakrzyczałam +(e)m nakrzyczała	nakrzyczałom +(e)m nakrzyczało	nakrzyczeliśmy +(e)śmy nakrzyczeli	nakrzyczałyśmy +(e)śmy nakrzyczały
2 os.	nakrzyczałeś +(e)ś nakrzyczał	nakrzyczałaś +(e)ś nakrzyczała	nakrzyczałoś +(e)ś nakrzyczało	nakrzyczeliście +(e)ście nakrzyczeli	nakrzyczałyście +(e)ście nakrzyczały
3 os.	nakrzyczał	nakrzyczała	nakrzyczało	nakrzyczeli	nakrzyczały

bezosobnik: nakrzyczano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nakrzyczmy
2 os.	nakrzycz	nakrzyczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nakrzyczałbym bym nakrzyczał	nakrzyczałabym bym nakrzyczała	nakrzyczałobym bym nakrzyczało	nakrzyczelibyśmy byśmy nakrzyczeli	nakrzyczałybyśmy byśmy nakrzyczały
2 os.	nakrzyczałbyś byś nakrzyczał	nakrzyczałabyś byś nakrzyczała	nakrzyczałobyś byś nakrzyczało	nakrzyczelibyście byście nakrzyczeli	nakrzyczałybyście byście nakrzyczały
3 os.	nakrzyczałby by nakrzyczał	nakrzyczałaby by nakrzyczała	nakrzyczałoby by nakrzyczało	nakrzyczeliby by nakrzyczeli	nakrzyczałyby by nakrzyczały

bezosobnik: nakrzyczano by

bezokolicznik: nakrzyczeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nakrzyczawszy

gerundium: nakrzyczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	+	nakrzyczeć	+	(że ZDANIE \| żeby ZDANIE)
	+	nakrzyczeć	+	MOWA WPROST

Zob. krzyczeć