kumać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

nawiązywać z kimś bliskie i przyjacielskie stosunki

Wyraz używany często w odniesieniu do relacji ocenianych przez mówiącego negatywnie.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

bratać się
fraternizować się
zaprzyjaźniać się

	[...] były wywiadowca został wydalony ze służby, bo zamiast łapać złodziei, kumał się z nimi, za co był oddany pod sąd. źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002
	O Polakach i Węgrach mówi, że to tacy dziwni chrześcijanie. Z prawosławnymi się kumają, z poganami też. Jakoś trudno mieć do nich zaufanie. źródło: NKJP: Paweł Wroński: O Unii Lubelskiej i Unii Europejskiej, Gazeta Wyborcza, 1998-05-29
	Ukraina sama jeszcze nie wie, czego chce: czy wybrać drogę na Zachód i do NATO, czy kumać się z Rosją [...]. źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
	Nie tylko werbował najemników, ale także kumał się z dzikimi Litwinami i Jaćwingami, wchodząc z owymi barbarzyńcami w powinowactwa poprzez małżeństwa członków swojego rodu. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kumałem się +(e)m się kumał	kumałam się +(e)m się kumała	kumałom się +(e)m się kumało	kumaliśmy się +(e)śmy się kumali	kumałyśmy się +(e)śmy się kumały
2 os.	kumałeś się +(e)ś się kumał	kumałaś się +(e)ś się kumała	kumałoś się +(e)ś się kumało	kumaliście się +(e)ście się kumali	kumałyście się +(e)ście się kumały
3 os.	kumał się	kumała się	kumało się	kumali się	kumały się

bezosobnik: kumano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się kumał będę się kumać	będę się kumała będę się kumać	będę się kumało będę się kumać	będziemy się kumali będziemy się kumać	będziemy się kumały będziemy się kumać
2 os.	będziesz się kumał będziesz się kumać	będziesz się kumała będziesz się kumać	będziesz się kumało będziesz się kumać	będziecie się kumali będziecie się kumać	będziecie się kumały będziecie się kumać
3 os.	będzie się kumał będzie się kumać	będzie się kumała będzie się kumać	będzie się kumało będzie się kumać	będą się kumali będą się kumać	będą się kumały będą się kumać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kumajmy się
2 os.	kumaj się	kumajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kumałbym się bym się kumał	kumałabym się bym się kumała	kumałobym się bym się kumało	kumalibyśmy się byśmy się kumali	kumałybyśmy się byśmy się kumały
2 os.	kumałbyś się byś się kumał	kumałabyś się byś się kumała	kumałobyś się byś się kumało	kumalibyście się byście się kumali	kumałybyście się byście się kumały
3 os.	kumałby się by się kumał	kumałaby się by się kumała	kumałoby się by się kumało	kumaliby się by się kumali	kumałyby się by się kumały

bezosobnik: kumano by się

bezokolicznik: kumać się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

kumając się

gerundium: kumanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kumający się

odpowiedniki aspektowe: skumać się , pokumać się

+

kumać się

+

z KIM

Zob. kuma