przekuć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przekułem się +(e)m się przekuł	przekułam się +(e)m się przekuła	przekułom się +(e)m się przekuło	przekuliśmy się +(e)śmy się przekuli	przekułyśmy się +(e)śmy się przekuły
2 os.	przekułeś się +(e)ś się przekuł	przekułaś się +(e)ś się przekuła	przekułoś się +(e)ś się przekuło	przekuliście się +(e)ście się przekuli	przekułyście się +(e)ście się przekuły
3 os.	przekuł się	przekuła się	przekuło się	przekuli się	przekuły się

bezosobnik: przekuto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przekujmy się
2 os.	przekuj się	przekujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przekułbym się bym się przekuł	przekułabym się bym się przekuła	przekułobym się bym się przekuło	przekulibyśmy się byśmy się przekuli	przekułybyśmy się byśmy się przekuły
2 os.	przekułbyś się byś się przekuł	przekułabyś się byś się przekuła	przekułobyś się byś się przekuło	przekulibyście się byście się przekuli	przekułybyście się byście się przekuły
3 os.	przekułby się by się przekuł	przekułaby się by się przekuła	przekułoby się by się przekuło	przekuliby się by się przekuli	przekułyby się by się przekuły

bezosobnik: przekuto by się

bezokolicznik: przekuć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przekuwszy się

gerundium: przekucie się

odpowiednik aspektowy: przekuwać się

+

przekuć się

+

przez CO

Zob. kuć