-
3.
powiedzieć, że dany obiekt nie ma cechy, nazwanej sąsiadującym rzeczownikiem -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- zaprzeczyć komuś odwagi, pierwszeństwa, poświęcenia
- zaprzeczyć autentyczności czegoś, wiarygodności czegoś
-
Był niedościgłym fachowcem w dziedzinie poligrafii i chemii. [...] i gdyby nie fakt, iż sam przyznał się do fałszerstwa, jeszcze przez długie lata nikt nie zaprzeczyłby autentyczności jego „wyrobów”.
źródło: NKJP: Jan Rogóż: Za pensa na koniec świata, Dziennik Polski, 2000-10-14
Po opublikowaniu mapy przez angielską prasę Ambasada Chorwacji w Londynie zaprzeczyła jej wiarygodności.
źródło: NKJP: Dawid Warszawski: Gdy nie będzie już Bośni, Gazeta Wyborcza, 1995-08-12
Niech mają odwagę powiedzieć to głośno i zaprzeczyć celowości szczepień przeciwko rakowi szyjki macicy - mówi.
źródło: Internet
Partia polityczna nie została zdelegalizowana, przeto nie sposób jej zaprzeczyć prawa do demonstracji. Któż by mógł zaprzeczyć mu pierwszeństwa na scenie polskiej.
źródło: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zaprzeczę
zaprzeczymy
2 os. zaprzeczysz
zaprzeczycie
3 os. zaprzeczy
zaprzeczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zaprzeczyłem
+(e)m zaprzeczył
zaprzeczyłam
+(e)m zaprzeczyła
zaprzeczyłom
+(e)m zaprzeczyło
zaprzeczyliśmy
+(e)śmy zaprzeczyli
zaprzeczyłyśmy
+(e)śmy zaprzeczyły
2 os. zaprzeczyłeś
+(e)ś zaprzeczył
zaprzeczyłaś
+(e)ś zaprzeczyła
zaprzeczyłoś
+(e)ś zaprzeczyło
zaprzeczyliście
+(e)ście zaprzeczyli
zaprzeczyłyście
+(e)ście zaprzeczyły
3 os. zaprzeczył
zaprzeczyła
zaprzeczyło
zaprzeczyli
zaprzeczyły
bezosobnik: zaprzeczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zaprzeczmy
2 os. zaprzecz
zaprzeczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zaprzeczyłbym
bym zaprzeczył
zaprzeczyłabym
bym zaprzeczyła
zaprzeczyłobym
bym zaprzeczyło
zaprzeczylibyśmy
byśmy zaprzeczyli
zaprzeczyłybyśmy
byśmy zaprzeczyły
2 os. zaprzeczyłbyś
byś zaprzeczył
zaprzeczyłabyś
byś zaprzeczyła
zaprzeczyłobyś
byś zaprzeczyło
zaprzeczylibyście
byście zaprzeczyli
zaprzeczyłybyście
byście zaprzeczyły
3 os. zaprzeczyłby
by zaprzeczył
zaprzeczyłaby
by zaprzeczyła
zaprzeczyłoby
by zaprzeczyło
zaprzeczyliby
by zaprzeczyli
zaprzeczyłyby
by zaprzeczyły
bezosobnik: zaprzeczono by
bezokolicznik: zaprzeczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaprzeczywszy
gerundium: zaprzeczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zaprzeczenie
zaprzeczenia
D. zaprzeczenia
zaprzeczeń
C. zaprzeczeniu
zaprzeczeniom
B. zaprzeczenie
zaprzeczenia
N. zaprzeczeniem
zaprzeczeniami
Ms. zaprzeczeniu
zaprzeczeniach
W. zaprzeczenie
zaprzeczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: zaprzeczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zaprzeczony
zaprzeczony
zaprzeczony
zaprzeczone
zaprzeczona
D. zaprzeczonego
zaprzeczonego
zaprzeczonego
zaprzeczonego
zaprzeczonej
C. zaprzeczonemu
zaprzeczonemu
zaprzeczonemu
zaprzeczonemu
zaprzeczonej
B. zaprzeczonego
zaprzeczonego
zaprzeczony
zaprzeczone
zaprzeczoną
N. zaprzeczonym
zaprzeczonym
zaprzeczonym
zaprzeczonym
zaprzeczoną
Ms. zaprzeczonym
zaprzeczonym
zaprzeczonym
zaprzeczonym
zaprzeczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zaprzeczeni
zaprzeczeni
zaprzeczone
zaprzeczone
D. zaprzeczonych
zaprzeczonych
zaprzeczonych
zaprzeczonych
C. zaprzeczonym
zaprzeczonym
zaprzeczonym
zaprzeczonym
B. zaprzeczonych
zaprzeczonych
zaprzeczonych
zaprzeczone
N. zaprzeczonymi
zaprzeczonymi
zaprzeczonymi
zaprzeczonymi
Ms. zaprzeczonych
zaprzeczonych
zaprzeczonych
zaprzeczonych
odpowiednik aspektowy: zaprzeczać
-
+ zaprzeczyć + KOMU + CZEGO+ zaprzeczyć + CZEMU -
Zob. przeczyć