-
1.a
jęz. nauka zajmująca się poprawnością językową w zakresie wymawiania głosek i wyrazów -
[ortofońja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
Nie wiem, co ortofonia mówi o „ortografii”, ale ja przykładowo wymawiam to [ortograf'i], a ktoś może wymawiać [ortograf'ji].
źródło: NKJP: Internet
Zajęcia z ortofonii powinny być prowadzone już w przedszkolu, ale niestety ich nie ma.
źródło: NKJP: (ANKO): Premier sepleni, szczękościsk prezydenta, Dziennik Polski, 2008-03-03
E. Sachajska uważa, że „ortofonia zajmuje się normami poprawnej wymowy w tekstach językowych słownych”, a świadome stosowanie ćwiczeń ortofonicznych wobec wszystkich dzieci przedszkolnych sprzyja prawidłowemu rozwojowi mowy, zapobiega wadom wymowy, w przypadku zaburzeń mowy zaś wspomaga terapię prowadzoną przez logopedę.
źródło: Internet: polki.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ortofonia
ortofonie
D. ortofonii
ortofonii
neut ortofonij
char C. ortofonii
ortofoniom
B. ortofonię
ortofonie
N. ortofonią
ortofoniami
Ms. ortofonii
ortofoniach
W. ortofonio
ortofonie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. orthophony
fr. orthophonie
niem. Orthophonie
gr. orthós 'wyprostowany, prosty; cały, nienaruszony' + gr. phōnḗ 'dźwięk, głos'