-
1.b
jęz. przedmiot ortofonii - nauki
-
[ortofońja]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
Już w czasie pracy nad ortofonią daliśmy pierwsze występy [...]. W ramach nauki mówienia przygotowaliśmy fragmenty „Wesela” Wyspiańskiego.
źródło: NKJP: jof: Rubinowe gody, Tygodnik Podhalański, 1997
Jest to o tyle nietypowy i nowatorski słownik, iż zawiera wyłącznie najtrudniejsze wyrazy wraz z zasadami ortografii i ortofonii [...].
źródło: NKJP: MAX: Chapcie i doktórka, Trybuna Śląska, 2001-12-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ortofonia
ortofonie
D. ortofonii
ortofonii
neut ortofonij
char C. ortofonii
ortofoniom
B. ortofonię
ortofonie
N. ortofonią
ortofoniami
Ms. ortofonii
ortofoniach
W. ortofonio
ortofonie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. orthophony
fr. orthophonie
niem. Orthophonie
gr. orthós 'wyprostowany, prosty; cały, nienaruszony' + gr. phōnḗ 'dźwięk, głos'