dezynwoltura
-
książk. swobodny i niedbały sposób zachowania połączony z lekceważeniem norm społecznych i opinii innych ludzi
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: nonszalancja
-
Zaskoczyła mnie jednak dezynwoltura w traktowaniu bohaterów programu.
źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Plastikowe miasto, Polityka, 2005-06-11
To prawda, że trudno sobie wyobrazić dziś taką Polskę, w której większość ludzi zajmuje wysokie pozycje na społecznej drabinie, a zwłaszcza - że żyje w dobrobycie, w ogóle tak urządzony świat społeczny trudno sobie wyobrazić. Pomimo to daleki jestem od profesorskiej dezynwoltury wobec ludzkich opinii i - zwłaszcza - ludzkich pragnień.
źródło: NKJP: Ireneusz Krzemiński: Zdrowe, bo rynkowe?, Polityka, 2000-06-10
Nie dodawał już, że te trucizny są głównie alkoholowego pochodzenia, bo i po co miał się zbytnio spoufalać z kelnerami i kelnerkami, którzy w tym lokalu i tak wykazywali sporą dezynwolturę wobec gości.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
Swoją odrębność graniczącą z dezynwolturą podkreśla nawet ubiorem: jako jedyny członek rządu przyszedł na zaprzysiężenie rządu i jego pierwsze posiedzenie w pulowerze [...].
źródło: NKJP: Jerzy Sławomir Mac: Kto będzie dyrygował polskim rządem, Wprost, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dezynwoltura
dezynwoltury
D. dezynwoltury
dezynwoltur
C. dezynwolturze
dezynwolturom
B. dezynwolturę
dezynwoltury
N. dezynwolturą
dezynwolturami
Ms. dezynwolturze
dezynwolturach
W. dezynwolturo
dezynwoltury
-
+ dezynwoltura + (w CZYM | wobec KOGO/CZEGO) -
fr. désinvolture