rozkuć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. mur

  • 1.

    uderzając, rozbić na mniejsze kawałki
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    rodzaje pracy


    CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Budownictwo

    czynności związane z budową

  • hiperonimy:  rozbić
    • rozkuć asfalt, beton, mur, posadzkę, ścianę
  • Niestety, chłopiec nie mógł się wydostać, bo zaklinował się wewnątrz nogami. Wezwano pogotowie. Żeby go uwolnić, strażacy musieli rozkuć beton wokół studzienki [...].

    źródło: NKJP: Anna Dziedzic, Dorota Niećko: Nie zbierają, tylko kradną, Dziennik Zachodni, 2004-07-07

    Robotnicy zajmujący się renowacją mostu Powstańców Śląskich rozkuli chodnik po jednej stronie przeprawy.

    źródło: NKJP: (K.P.): Zabrali chodnik, Gazeta Krakowska, 2001-09-26

    Połączenia rur to miejsca, w których najłatwiej powstają nieszczelności. A do ich naprawy konieczny jest demontaż podłogi i rozkucie wylewki.

    źródło: NKJP: (mag): Gdzie schować rury, Dziennik Łódzki, 2004-05-25

    Próbowano kuć młotkiem. Ale młotek tu do niczego. Jak można rozkuć młotkiem stumetrowe ściany, których grubość przekracza trzy metry!

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium, 2005

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozkuję
    rozkujemy
    2 os. rozkujesz
    rozkujecie
    3 os. rozkuje
    rozkują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozkułem
    +(e)m rozkuł
    rozkułam
    +(e)m rozkuła
    rozkułom
    +(e)m rozkuło
    rozkuliśmy
    +(e)śmy rozkuli
    rozkułyśmy
    +(e)śmy rozkuły
    2 os. rozkułeś
    +(e)ś rozkuł
    rozkułaś
    +(e)ś rozkuła
    rozkułoś
    +(e)ś rozkuło
    rozkuliście
    +(e)ście rozkuli
    rozkułyście
    +(e)ście rozkuły
    3 os. rozkuł
    rozkuła
    rozkuło
    rozkuli
    rozkuły

    bezosobnik: rozkuto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozkujmy
    2 os. rozkuj
    rozkujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozkułbym
    bym rozkuł
    rozkułabym
    bym rozkuła
    rozkułobym
    bym rozkuło
    rozkulibyśmy
    byśmy rozkuli
    rozkułybyśmy
    byśmy rozkuły
    2 os. rozkułbyś
    byś rozkuł
    rozkułabyś
    byś rozkuła
    rozkułobyś
    byś rozkuło
    rozkulibyście
    byście rozkuli
    rozkułybyście
    byście rozkuły
    3 os. rozkułby
    by rozkuł
    rozkułaby
    by rozkuła
    rozkułoby
    by rozkuło
    rozkuliby
    by rozkuli
    rozkułyby
    by rozkuły

    bezosobnik: rozkuto by

    bezokolicznik: rozkuć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozkuwszy

    gerundium: rozkucie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rozkuty

    odpowiednik aspektowy: rozkuwać

  • bez ograniczeń + rozkuć +
    CO + (CZYM)
  • Zob.  kuć