-
1.
uderzając, rozbić na mniejsze kawałki
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
rodzaje pracy
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
czynności związane z budową -
hiperonimy: rozbić
-
- rozkuć asfalt, beton, mur, posadzkę, ścianę
-
Niestety, chłopiec nie mógł się wydostać, bo zaklinował się wewnątrz nogami. Wezwano pogotowie. Żeby go uwolnić, strażacy musieli rozkuć beton wokół studzienki [...].
źródło: NKJP: Anna Dziedzic, Dorota Niećko: Nie zbierają, tylko kradną, Dziennik Zachodni, 2004-07-07
Robotnicy zajmujący się renowacją mostu Powstańców Śląskich rozkuli chodnik po jednej stronie przeprawy.
źródło: NKJP: (K.P.): Zabrali chodnik, Gazeta Krakowska, 2001-09-26
Połączenia rur to miejsca, w których najłatwiej powstają nieszczelności. A do ich naprawy konieczny jest demontaż podłogi i rozkucie wylewki.
źródło: NKJP: (mag): Gdzie schować rury, Dziennik Łódzki, 2004-05-25
Próbowano kuć młotkiem. Ale młotek tu do niczego. Jak można rozkuć młotkiem stumetrowe ściany, których grubość przekracza trzy metry!
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium, 2005
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozkuję
rozkujemy
2 os. rozkujesz
rozkujecie
3 os. rozkuje
rozkują
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozkułem
+(e)m rozkuł
rozkułam
+(e)m rozkuła
rozkułom
+(e)m rozkuło
rozkuliśmy
+(e)śmy rozkuli
rozkułyśmy
+(e)śmy rozkuły
2 os. rozkułeś
+(e)ś rozkuł
rozkułaś
+(e)ś rozkuła
rozkułoś
+(e)ś rozkuło
rozkuliście
+(e)ście rozkuli
rozkułyście
+(e)ście rozkuły
3 os. rozkuł
rozkuła
rozkuło
rozkuli
rozkuły
bezosobnik: rozkuto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozkujmy
2 os. rozkuj
rozkujcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozkułbym
bym rozkuł
rozkułabym
bym rozkuła
rozkułobym
bym rozkuło
rozkulibyśmy
byśmy rozkuli
rozkułybyśmy
byśmy rozkuły
2 os. rozkułbyś
byś rozkuł
rozkułabyś
byś rozkuła
rozkułobyś
byś rozkuło
rozkulibyście
byście rozkuli
rozkułybyście
byście rozkuły
3 os. rozkułby
by rozkuł
rozkułaby
by rozkuła
rozkułoby
by rozkuło
rozkuliby
by rozkuli
rozkułyby
by rozkuły
bezosobnik: rozkuto by
bezokolicznik: rozkuć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozkuwszy
gerundium: rozkucie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozkucie
rozkucia
D. rozkucia
rozkuć
C. rozkuciu
rozkuciom
B. rozkucie
rozkucia
N. rozkuciem
rozkuciami
Ms. rozkuciu
rozkuciach
W. rozkucie
rozkucia
imiesłów przymiotnikowy bierny: rozkuty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozkuty
rozkuty
rozkuty
rozkute
rozkuta
D. rozkutego
rozkutego
rozkutego
rozkutego
rozkutej
C. rozkutemu
rozkutemu
rozkutemu
rozkutemu
rozkutej
B. rozkutego
rozkutego
rozkuty
rozkute
rozkutą
N. rozkutym
rozkutym
rozkutym
rozkutym
rozkutą
Ms. rozkutym
rozkutym
rozkutym
rozkutym
rozkutej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozkuci
rozkuci
rozkute
rozkute
D. rozkutych
rozkutych
rozkutych
rozkutych
C. rozkutym
rozkutym
rozkutym
rozkutym
B. rozkutych
rozkutych
rozkutych
rozkute
N. rozkutymi
rozkutymi
rozkutymi
rozkutymi
Ms. rozkutych
rozkutych
rozkutych
rozkutych
odpowiednik aspektowy: rozkuwać
-
+ rozkuć + CO + (CZYM) -
Zob. kuć