-
1.
rozmyślnie spowodować kolejno śmierć wielu istot, ściskając ich szyję lub zatykając im nos i usta -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
hiperonimy: zabić
-
- pies, lis wydusił
- wydusić kury
-
Z domu w Wiśle najpierw wszyscy, łącznie ze mną, się wyprowadzili. Zostali tylko dziadkowie. Potem pomarli. Z istot żywych zostało stado kur, sąsiad Jurek Szturc je karmił, potem lis wydusił kury, zostały sprzęty, meble, przedmioty [...].
źródło: Katarzyna Janowska: O drodze do duszy i innych historiach, Polityka, 2009-11-04 (polityka.pl)
Fajne kurki te zielononóżki i długowieczne, miałabym do dziś, gdyby nie dziki [...] lis, który wydusił mi wszystkie kury i kaczki i na dobre zniechęcił do hodowli.
źródło: Internet: forumogrodnicze.info
- A co gadał? - A gadał, że teraz to na was zasiadać będzie i wydusi was pojedynczo, każdego na zasiadkę. Powiedział, że się opłaci, bo każdy z was po kieszeniach kupę złota żydowskiego nosi.
źródło: NKJP: Leopold Buczkowski: Czarny potok, 1954
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wyduszę
wydusimy
2 os. wydusisz
wydusicie
3 os. wydusi
wyduszą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wydusiłem
+(e)m wydusił
wydusiłam
+(e)m wydusiła
wydusiłom
+(e)m wydusiło
wydusiliśmy
+(e)śmy wydusili
wydusiłyśmy
+(e)śmy wydusiły
2 os. wydusiłeś
+(e)ś wydusił
wydusiłaś
+(e)ś wydusiła
wydusiłoś
+(e)ś wydusiło
wydusiliście
+(e)ście wydusili
wydusiłyście
+(e)ście wydusiły
3 os. wydusił
wydusiła
wydusiło
wydusili
wydusiły
bezosobnik: wyduszono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wyduśmy
2 os. wyduś
wyduście
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wydusiłbym
bym wydusił
wydusiłabym
bym wydusiła
wydusiłobym
bym wydusiło
wydusilibyśmy
byśmy wydusili
wydusiłybyśmy
byśmy wydusiły
2 os. wydusiłbyś
byś wydusił
wydusiłabyś
byś wydusiła
wydusiłobyś
byś wydusiło
wydusilibyście
byście wydusili
wydusiłybyście
byście wydusiły
3 os. wydusiłby
by wydusił
wydusiłaby
by wydusiła
wydusiłoby
by wydusiło
wydusiliby
by wydusili
wydusiłyby
by wydusiły
bezosobnik: wyduszono by
bezokolicznik: wydusić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wydusiwszy
gerundium: wyduszenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wyduszenie
wyduszenia
D. wyduszenia
wyduszeń
C. wyduszeniu
wyduszeniom
B. wyduszenie
wyduszenia
N. wyduszeniem
wyduszeniami
Ms. wyduszeniu
wyduszeniach
W. wyduszenie
wyduszenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wyduszony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wyduszony
wyduszony
wyduszony
wyduszone
wyduszona
D. wyduszonego
wyduszonego
wyduszonego
wyduszonego
wyduszonej
C. wyduszonemu
wyduszonemu
wyduszonemu
wyduszonemu
wyduszonej
B. wyduszonego
wyduszonego
wyduszony
wyduszone
wyduszoną
N. wyduszonym
wyduszonym
wyduszonym
wyduszonym
wyduszoną
Ms. wyduszonym
wyduszonym
wyduszonym
wyduszonym
wyduszonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wyduszeni
wyduszeni
wyduszone
wyduszone
D. wyduszonych
wyduszonych
wyduszonych
wyduszonych
C. wyduszonym
wyduszonym
wyduszonym
wyduszonym
B. wyduszonych
wyduszonych
wyduszonych
wyduszone
N. wyduszonymi
wyduszonymi
wyduszonymi
wyduszonymi
Ms. wyduszonych
wyduszonych
wyduszonych
wyduszonych
odpowiednik aspektowy: wyduszać
-
+ wydusić + KOGO/CO -
-
+ wydusić + KOGO/CO