omłócić - Wielki słownik języka polskiego PAN

wydobyć ziarno z kłosów, strąków lub łupin za pomocą specjalnego narzędzia lub maszyny

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

rolnictwo

	synonimy:	wymłócić
	hiperonimy:	wyłuskać

	Jeśli zboże stoi, to jeden kombajn omłóci dziennie od 8 do 10 hektarów zboża. źródło: NKJP: Janusz Kosiński: Przygotowania do żniw idą pełną parą, Gazeta Poznańska, 2001-08-09
	Część kłosów omłócono bezpośrednio po zbiorze [...]. źródło: NKJP: Maria Moś: Wigor ziarniaków porośniętych w kłosach u odmian pszenżyta ozimego, Rośliny Oleiste, 2001-05-01
	Żniwiarze nie omieszkali [...] sprawdzić, czy też włodarze doceniają ich trud żniwiarski i z towarzyszeniem rozmaitych radosnych przyśpiewek zadali gospodarzom odrobinę pracy, każąc omłócić cepem zboże i zamiesić ciasto na chleb. źródło: Jolanta Zych: Dożynki w Gminie Pleśna (modr.pl)
	Ze szczególną dbałością uprawiano żyto. Słoma tego zboża potrzebna była do reperacji dachu domu. Musiało być ścięte sierpem i omłócone cepem. źródło: NKJP: Zofia Sitarz: Dom ze wspomnień, Gazeta Krakowska, 2006-06-06

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	omłóciłem +(e)m omłócił	omłóciłam +(e)m omłóciła	omłóciłom +(e)m omłóciło	omłóciliśmy +(e)śmy omłócili	omłóciłyśmy +(e)śmy omłóciły
2 os.	omłóciłeś +(e)ś omłócił	omłóciłaś +(e)ś omłóciła	omłóciłoś +(e)ś omłóciło	omłóciliście +(e)ście omłócili	omłóciłyście +(e)ście omłóciły
3 os.	omłócił	omłóciła	omłóciło	omłócili	omłóciły

bezosobnik: omłócono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		omłóćmy
2 os.	omłóć	omłóćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	omłóciłbym bym omłócił	omłóciłabym bym omłóciła	omłóciłobym bym omłóciło	omłócilibyśmy byśmy omłócili	omłóciłybyśmy byśmy omłóciły
2 os.	omłóciłbyś byś omłócił	omłóciłabyś byś omłóciła	omłóciłobyś byś omłóciło	omłócilibyście byście omłócili	omłóciłybyście byście omłóciły
3 os.	omłóciłby by omłócił	omłóciłaby by omłóciła	omłóciłoby by omłóciło	omłóciliby by omłócili	omłóciłyby by omłóciły

bezosobnik: omłócono by

bezokolicznik: omłócić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: omłóciwszy

gerundium: omłócenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: omłócony

odpowiednik aspektowy: młócić

+

omłócić

+

CO + (CZYM)

Zob. młócić