podkomorzy
-
w dawnej Polsce: wysoki urzędnik o różnych kompetencjach
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- podkomorzy koronny
- książę podkomorzy
-
Po stryju wziął starostwo garwolińskie, w 1761 roku został podkomorzym nadwornym, a w roku 1765 - szambelanem Stanisława Augusta.
źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane: rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001
Sądem szlacheckim był również sąd podkomorski, rozstrzygający spory graniczne między posiadaczami gruntów. Na jego czele stał podkomorzy, wspomagany przez mianowanych przez siebie komorników granicznych (limitantów).
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004
Rozpacz księcia podkomorzego wywołana jest nie tyle rozbiorem Polski, co odmówieniem mu przez króla buławy hetmańskiej.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960
Pośród jej przodków byli kasztelanowie, wojewodowie, biskupi, podkomorzowie i skarbnicy, a nawet jeden kandydat na króla.
źródło: NKJP: Beata Pawlak: Saga z kleksem, Gazeta Wyborcza, 1997-07-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. podkomorzy
podkomorzowie
ndepr podkomorze
depr D. podkomorzego
podkomorzych
C. podkomorzemu
podkomorzym
B. podkomorzego
podkomorzych
N. podkomorzym
podkomorzymi
Ms. podkomorzym
podkomorzych
W. podkomorzy
podkomorzowie
ndepr podkomorze
depr -
+ podkomorzy + (JAKI)
W postaci: podkomorze