-
2.
człowiek, który nie ujawnia swojej tożsamości lub którego tożsamość nie jest znana -
ATEMATYCZNY
-
- anonim twierdził, komentował
-
Jeśli anonim twierdzi, że nie podoba mu się sposób prowadzenia przeze mnie drużyny, to niech pokaże lepszą koncepcję i weźmie się do roboty.
źródło: NKJP: Tomasz Radziejewski: Rozmowa ze zdymisjonowanym trenerem Dębu Potulice, Markiem Trzcińskim, Nakielski Czas, 2002-01-09
O dziewczynach nic nie wiem - rzucił w słuchawkę męski anonim.
źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Młode, początkujące, może w partii się odnajdą, Gazeta Wyborcza, 1997-12-31 -- 1998-01-01
Wąsik Leon, nie żaden szpitalny anonim w sali nr 9 na chirurgii szpitala miejskiego, człowiek.
źródło: NKJP: Tadeusz Zimecki: Ja, Franek..., 2001
Wprawdzie u Arystotelesa znajdziemy tę problematykę opracowaną zupełnie jasno i i z całą precyzją, tyle, że nasz anonim - jak mówiliśmy - po prostu jeszcze Arystotelesa nie znał.
źródło: NKJP: Gedymin Spychalski: Myśl społeczno-ekonomiczna starożytności i średniowiecza, 2000
Wielu jednak, pozostawiwszy po sobie wspaniałe dzieła, na zawsze pozostało anonimami.
źródło: NKJP: Andrzej Warzecha: W domu Bożym, Dziennik Polski - Dom, 2003-02-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. anonim
anonimowie
ndepr anonimy
depr D. anonima
anonimów
C. anonimowi
anonimom
B. anonima
anonimów
N. anonimem
anonimami
Ms. anonimie
anonimach
W. anonimie
anonimowie
ndepr anonimy
depr -
łac. anōnymus
z gr. anṓnymos 'bezimienny'