-
1.c
czyn lub zachowanie się pomocne oraz zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami dobrego wychowania -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- niezwykła; fałszywa, przesadna, zwykła; wzajemna; polska uprzejmość; drobne uprzejmości
-
Korzystała z tego, ale jak bywa w życiu, wcale tego nie ceniła. Może trochę w ostatnich latach, kiedy tego rodzaju męskie uprzejmości trafiały jej się znacznie rzadziej. Bo Ritę mężczyźni niewiele obchodzili.
źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
Popielski znalazł złodzieja tego samego dnia. Szaniawski, gdy już wygrał ze śmiercią w klinice chirurgicznej na Pijarów i po tygodniu ujrzał skradziony portfel, [...] poprosił komisarza o spotkanie, podczas którego cichym, łamiącym się głosem zapewnił, że jest zawsze do jego usług. Popielski szybko dał Szaniawskiemu okazję do odwzajemnienia uprzejmości.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
Ukłon w stronę portretu [...] twórcy karate. Jak mawiał mistrz, karate zaczyna się i kończy uprzejmością.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: Cios kończący, Polityka, 2009-09-19
Na początku jesieni Emalia miała problemy z boiskiem i poprosiła [...] o zmianę gospodarza. Ci poszli jej na rękę, dlatego teraz grano w Olkuszu. Na tym wzajemne uprzejmości się skończyły.
źródło: NKJP: (ARZ): Wolej Chabinki, Gazeta Krakowska, 2006-04-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: , ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uprzejmość
uprzejmości
D. uprzejmości
uprzejmości
C. uprzejmości
uprzejmościom
B. uprzejmość
uprzejmości
N. uprzejmością
uprzejmościami
Ms. uprzejmości
uprzejmościach
W. uprzejmości
uprzejmości
-
+ uprzejmość + (JAKA) -
Od: uprzejmy