imiennictwo

Ta wieś pod Tczewem w parafii Miłobądz kojarzy się ludziom, bez wniknięcia w jej historyczne zapisy i bez zapoznania się z imiennictwem staropolskim, z wyrazem miejsce czy miasto.

źródło: NKJP: Edward Breza: Nazywa się... Mieścin, Dziennik Tczewski, 1999-03-26

Imiennictwo rodzime pochodzenia słowiańskiego obejmowało w okresie staropolskim trzy typy morfologiczne: a) imiona dwuczłonowe, b) pochodzące od nich imiona skrócone, rozszerzone najczęściej sufiksem, c) imiona odapelatywne, najczęściej jednotematowe.

źródło: NKJP: Maria Malec: Formy skrócone staropolskich imion dwuczłonowych oraz rodzime imiona odapelatywne nadawane jako imiona samodzielne w XX wieku, 2008

Jan wywarł niewątpliwie pewien wpływ na imiennictwo synowców, czego wyrazem może być nadanie jednemu z nich imienia Mojżesz.

źródło: NKJP: Alicja Szymczakowa: Szlachta sieradzka w XV w. : magnifici et generosi, 1998

Imiona chrześcijańskie, wypierając słowiańskie rodzime imiennictwo, napływały (choć z oporami) do krajów słowiańskich za pośrednictwem: łaciny z Rzymu (przez Niemcy i Czechy do nas) lub greki z Bizancjum (przez Ruś do nas).

źródło: Internet: genealodzy.pl