oderwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

przerwać komuś jakąś czynność lub zajęcie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Przepraszam, że oderwałam pana od książki, ale musiałam się komuś zwierzyć – westchnęła z ulgą. – Wiem, że nikt mi nie pomoże, nawet pan, ale zawsze lżej. źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002
	- Władka mamy z głowy. Nie ma siły, aby oderwać go od oglądania sportu - zauważyła Hania i zaproponowała pogaduszki w sąsiednim pokoju, w którym przygotowała wygodne spanie. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć... , 2001
	Punktualnie o pierwszej ten bałwan siada zawsze do obiadu i przez dwie godziny żadna siła nie jest w stanie oderwać go od kotletów i kremów. źródło: NKJP: Adam Wiśniewski-Snerg: Według łotra, 1978
	Owdowiała matka niepokoiła się, że w Zakopanem córka niemal całkowicie poświęca się swojej pasji. Dlatego postanowiła oderwać dziewczynę od gór, wysyłając ją do krewnych w Cieszynie. źródło: NKJP: Grażyna Kuźnik: Poeta i jego elfy, Dziennik Zachodni, 2001-12-14

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oderwałem +(e)m oderwał	oderwałam +(e)m oderwała	oderwałom +(e)m oderwało	oderwaliśmy +(e)śmy oderwali	oderwałyśmy +(e)śmy oderwały
2 os.	oderwałeś +(e)ś oderwał	oderwałaś +(e)ś oderwała	oderwałoś +(e)ś oderwało	oderwaliście +(e)ście oderwali	oderwałyście +(e)ście oderwały
3 os.	oderwał	oderwała	oderwało	oderwali	oderwały

bezosobnik: oderwano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oderwijmy
2 os.	oderwij	oderwijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oderwałbym bym oderwał	oderwałabym bym oderwała	oderwałobym bym oderwało	oderwalibyśmy byśmy oderwali	oderwałybyśmy byśmy oderwały
2 os.	oderwałbyś byś oderwał	oderwałabyś byś oderwała	oderwałobyś byś oderwało	oderwalibyście byście oderwali	oderwałybyście byście oderwały
3 os.	oderwałby by oderwał	oderwałaby by oderwała	oderwałoby by oderwało	oderwaliby by oderwali	oderwałyby by oderwały

bezosobnik: oderwano by

bezokolicznik: oderwać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oderwawszy

gerundium: oderwanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: oderwany

odpowiednik aspektowy: odrywać

+

oderwać

+

KOGO + od CZEGO

Zob. rwać