wstrząść się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wstrząsłem się +(e)m się wstrząsł	wstrzęsłam się +(e)m się wstrzęsła	wstrzęsłom się +(e)m się wstrzęsło	wstrzęśliśmy się +(e)śmy się wstrzęśli	wstrzęsłyśmy się +(e)śmy się wstrzęsły
2 os.	wstrząsłeś się +(e)ś się wstrząsł	wstrzęsłaś się +(e)ś się wstrzęsła	wstrzęsłoś się +(e)ś się wstrzęsło	wstrzęśliście się +(e)ście się wstrzęśli	wstrzęsłyście się +(e)ście się wstrzęsły
3 os.	wstrząsł się	wstrzęsła się	wstrzęsło się	wstrzęśli się	wstrzęsły się

bezosobnik: wstrzęsiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wstrząśmy się wstrzęśmy się
2 os.	wstrząś się wstrzęś się	wstrzęście się wstrząście się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wstrząsłbym się bym się wstrząsł	wstrzęsłabym się bym się wstrzęsła	wstrzęsłobym się bym się wstrzęsło	wstrzęślibyśmy się byśmy się wstrzęśli	wstrzęsłybyśmy się byśmy się wstrzęsły
2 os.	wstrząsłbyś się byś się wstrząsł	wstrzęsłabyś się byś się wstrzęsła	wstrzęsłobyś się byś się wstrzęsło	wstrzęślibyście się byście się wstrzęśli	wstrzęsłybyście się byście się wstrzęsły
3 os.	wstrząsłby się by się wstrząsł	wstrzęsłaby się by się wstrzęsła	wstrzęsłoby się by się wstrzęsło	wstrzęśliby się by się wstrzęśli	wstrzęsłyby się by się wstrzęsły

bezosobnik: wstrzęsiono by się

bezokolicznik: wstrząść się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wstrząsłszy się

gerundium: wstrzęsienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wstrząsać się

Zob. trząść