rozbrajać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

ograniczać lub likwidować uzbrojenie w jakimś kraju lub w armii

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

	Mocarstwa się rozbrajają, światowy handel bronią maleje, ale lokalne konflikty toczą się z podobną mocą. źródło: NKJP: Piotr Cegielski: Świat wojen, Gazeta Wyborcza, 1993-06-16
	Irlandzka Armia Republikańska (IRA) oznajmiła wczoraj, że zaczęła się rozbrajać. To bezprecedensowe posunięcie może uratować wiszący na włosku proces pokojowy w Irlandii Północnej (Ulsterze). źródło: NKJP: IRA składa broń, Dziennik Polski, 2001-10-24
	Zgodnie z umową o zawieszeniu broni Czeczeńcy nie mają prawa rozbrajać się i tworzyć oddziałów samoobrony w miejscowościach, gdzie istnieją już władze federalne (czyli podporządkowane bezpośrednio Moskwie). źródło: NKJP: Andrzej Łomanowski: I Rosjanie, i Czeczeńcy wycofali się z Argunu, Gazeta Wyborcza, 1995-08-23
	Bush zaznaczył, że samo niszczenie przez Irak rakiet [...] o zasięgu przekraczającym dozwolony przez ONZ limit 150 km, nie wystarczy, by uznać, że Bagdad się rozbraja, czyli stosuje ostatecznie do postanowień ONZ. źródło: NKJP: Czas dla Iraku, Dziennik Polski, 2003-02-24

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbrajałem się +(e)m się rozbrajał	rozbrajałam się +(e)m się rozbrajała	rozbrajałom się +(e)m się rozbrajało	rozbrajaliśmy się +(e)śmy się rozbrajali	rozbrajałyśmy się +(e)śmy się rozbrajały
2 os.	rozbrajałeś się +(e)ś się rozbrajał	rozbrajałaś się +(e)ś się rozbrajała	rozbrajałoś się +(e)ś się rozbrajało	rozbrajaliście się +(e)ście się rozbrajali	rozbrajałyście się +(e)ście się rozbrajały
3 os.	rozbrajał się	rozbrajała się	rozbrajało się	rozbrajali się	rozbrajały się

bezosobnik: rozbrajano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rozbrajał będę się rozbrajać	będę się rozbrajała będę się rozbrajać	będę się rozbrajało będę się rozbrajać	będziemy się rozbrajali będziemy się rozbrajać	będziemy się rozbrajały będziemy się rozbrajać
2 os.	będziesz się rozbrajał będziesz się rozbrajać	będziesz się rozbrajała będziesz się rozbrajać	będziesz się rozbrajało będziesz się rozbrajać	będziecie się rozbrajali będziecie się rozbrajać	będziecie się rozbrajały będziecie się rozbrajać
3 os.	będzie się rozbrajał będzie się rozbrajać	będzie się rozbrajała będzie się rozbrajać	będzie się rozbrajało będzie się rozbrajać	będą się rozbrajali będą się rozbrajać	będą się rozbrajały będą się rozbrajać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozbrajajmy się
2 os.	rozbrajaj się	rozbrajajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbrajałbym się bym się rozbrajał	rozbrajałabym się bym się rozbrajała	rozbrajałobym się bym się rozbrajało	rozbrajalibyśmy się byśmy się rozbrajali	rozbrajałybyśmy się byśmy się rozbrajały
2 os.	rozbrajałbyś się byś się rozbrajał	rozbrajałabyś się byś się rozbrajała	rozbrajałobyś się byś się rozbrajało	rozbrajalibyście się byście się rozbrajali	rozbrajałybyście się byście się rozbrajały
3 os.	rozbrajałby się by się rozbrajał	rozbrajałaby się by się rozbrajała	rozbrajałoby się by się rozbrajało	rozbrajaliby się by się rozbrajali	rozbrajałyby się by się rozbrajały

bezosobnik: rozbrajano by się

bezokolicznik: rozbrajać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozbrajając się

gerundium: rozbrajanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozbrajający się

odpowiednik aspektowy: rozbroić się

Zob. zbroja