-
2.
pejorat. powtarzanym i rygorystycznym działaniem względem drugiej osoby wyrabianie u niej określonych zachowań, mogących znacznie ograniczać jej swobodę działania czy myślenia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- codzienna, długotrwała, wieloletnia; mężowska, szkolna, towarzyska, wojskowa, żołnierska tresura
- tresura kobiety, ludzi
- tresura w domu, w szkołach
- rygor i tresura
-
Miał jeden, podstawowy atut - urodził się chłopcem. [...] Wystarczyło go tylko odpowiednio „rozwinąć”, co w praktyce oznaczało codzienną tresurę. Tresura przyszłego geniusza! - Roześmiała się złośliwie. - Mój braciszek nie malował w dzieciństwie chmurek ani słoneczka, on rysował nuty, półnuty, ćwierćnuty i ósemki.
źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
Przycieranie rogów, czyli wieloletnia tresura w domu rodzinnym, w szkole, zamieniona później na tresurę mężowską, nauczyło ją trzymania języka za zębami.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Gdyby zamilkły kobiety, 2005
Dryl, rygor, nauka musztry i tresura wojskowa chłopców w wieku 10 do 14 lat jest ich przygotowaniem do wojny.
źródło: NKJP: Maria Malatyńska: Trzy pokoje melancholii, Gazeta Krakowska, 2006-01-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tresura
tresury
D. tresury
tresur
C. tresurze
tresurom
B. tresurę
tresury
N. tresurą
tresurami
Ms. tresurze
tresurach
W. tresuro
tresury
Inne uwagi
Zwykle pl
-
+ tresura + (KOGO) -
niem. Dressur
Od: niem. dressieren; por. tresować