uzbroić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

książk. przyjąć postawę osoby, którą charakteryzuje cecha wyrażona towarzyszącym rzeczownikiem

[uzbro-ić sie] lub pot. [uzbrojić sie]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Było to jego pierwsze wejście pomiędzy wyspiarzy i zanim oswoił się z nimi i poznał bliżej, już trzeba by ruszyć naprzeciw nowych niebezpieczeństw, nie uzbroiwszy się w doświadczenia. źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Atlantyda, wyspa ognia, 1967
	Proponujemy, abyś uzbroił się jeszcze w odrobinę cierpliwości i zapoznał z niniejszym rozdziałem. źródło: NKJP: Bartosz Danowski: Komputer PC. Poradnik bez kantów, 2008
	Przede wszystkim zaś jednostki, partie polityczne i instytucje publiczne muszą uzbroić się w siłę, by nie rezygnować z nowych przekonań, nawet jeśli ich pomysły nie znajdą początkowo odzewu albo zostaną odrzucone. źródło: NKJP: Jonathan Schell, Ewa Kulik-Bielińska (tłum.): Niepewny Lewiatan, Gazeta Wyborcza, 1996-11-02
	Aby w końcu uzyskać potrzebne lekarstwa, pacjent będzie musiał uzbroić się w silną wolę. źródło: NKJP: Grażyna Kuźnik: Doktorzy, do stalówek!, Dziennik Zachodni, 2009-10-16

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uzbroiłem się +(e)m się uzbroił	uzbroiłam się +(e)m się uzbroiła	uzbroiłom się +(e)m się uzbroiło	uzbroiliśmy się +(e)śmy się uzbroili	uzbroiłyśmy się +(e)śmy się uzbroiły
2 os.	uzbroiłeś się +(e)ś się uzbroił	uzbroiłaś się +(e)ś się uzbroiła	uzbroiłoś się +(e)ś się uzbroiło	uzbroiliście się +(e)ście się uzbroili	uzbroiłyście się +(e)ście się uzbroiły
3 os.	uzbroił się	uzbroiła się	uzbroiło się	uzbroili się	uzbroiły się

bezosobnik: uzbrojono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uzbrójmy się
2 os.	uzbrój się	uzbrójcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uzbroiłbym się bym się uzbroił	uzbroiłabym się bym się uzbroiła	uzbroiłobym się bym się uzbroiło	uzbroilibyśmy się byśmy się uzbroili	uzbroiłybyśmy się byśmy się uzbroiły
2 os.	uzbroiłbyś się byś się uzbroił	uzbroiłabyś się byś się uzbroiła	uzbroiłobyś się byś się uzbroiło	uzbroilibyście się byście się uzbroili	uzbroiłybyście się byście się uzbroiły
3 os.	uzbroiłby się by się uzbroił	uzbroiłaby się by się uzbroiła	uzbroiłoby się by się uzbroiło	uzbroiliby się by się uzbroili	uzbroiłyby się by się uzbroiły

bezosobnik: uzbrojono by się

bezokolicznik: uzbroić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uzbroiwszy się

gerundium: uzbrojenie się

odpowiedniki aspektowe: uzbrajać się , zbroić się

+

uzbroić się

+

w CO

Zob. zbroić