kratka - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

rzecz małych rozmiarów zrobiona ze skrzyżowanych ze sobą prętów lub listew, stosowana jako przegroda, zamknięcie lub podstawka

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Budownictwo

części budowli

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Urządzenia i maszyny

budowa urządzeń i maszyn

hiperonimy:

krata

betonowa, drewniana, metalowa, żelazna, żeliwna kratka; kratka burzowa, kanalizacyjna, nawiewna, odpływowa, ściekowa, wentylacyjna, wyciągowa, wywiewna, zabezpieczająca
kratki kanalizacji; konfesjonału, wlotu powietrza
kratka od studzienki kanalizacyjnej
krawędź; brak, kradzież, wymiana kratek
samochód z kratką
wstawić, zamontować; czyścić, wyczyścić, zatkać/zatykać, zasłaniać, zakryć, zakleić/zaklejać kratki

	Umieszczone w podwórzu kratki kanalizacyjne nie były w stanie odprowadzić wody do rowu; żeby spłynęła, strażacy musieli zrobić wyrwę w okalającym go murze. źródło: NKJP: Rzeka spłynęła z Koniuszy, Dziennik Polski, 2001-07-28
	Kratkę wentylacyjną należy umieścić 15 cm od sufitu, umieszczona niżej nie zapewnia już zbyt skutecznego obiegu powietrza. Zarówno kratkę wentylacyjną, jak i nawiewną (w drzwiach) należy co jakiś czas czyścić. źródło: NKJP: Urządzamy łazienkę, Dziennik Polski, 2001-07-25
	Najprawdopodobniej w tym roku rząd wyłączy możliwość homologowania przez firmy aut osobowych jako ciężarówek, tzw. samochodów z kratką, co spowoduje, że firmy nie będą mogły odliczać VAT. źródło: NKJP: (A): Jest drożej i ... więcej, Dziennik Polski, 2003-03-03
	Franciszka dostrzegła różowe ucho księdza, majaczące za ciemną drewnianą kratką konfesjonału. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wielką miłość tanio sprzedam, 2003

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Od: krata