dorachować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

przest. rachując, dojść do pewnej liczby

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

KATEGORIE FIZYCZNE

Ilość, liczby i liczenie

synonimy:

doliczyć się
naliczyć

	Zacząłem je zliczać. Na jednym dorachowałem się dwudziestu kilku. źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960
	W sumie można się dorachować, u progu lat osiemdziesiątych, ok. 50 tys. robotników przemysłowych w dzielnicach zamieszkanych podówczas głównie przez ludność polską. źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
	I dopiero kiedy się dorachowali wszystkich, pognali nas piechotą ku rzece. źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005
	21 lat temu ludzie usiłowali się dorachować, ile dolarów w ich imieniu pożyczył rząd PRL. źródło: NKJP: Jerzy Witaszczyk: W 21. rocznicę sierpnia, Dziennik Łódzki, 2001-08-30
	- Dziadka pochowałem po swoich imieninach... - Dorachował się wreszcie. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dorachowałem się +(e)m się dorachował	dorachowałam się +(e)m się dorachowała	dorachowałom się +(e)m się dorachowało	dorachowaliśmy się +(e)śmy się dorachowali	dorachowałyśmy się +(e)śmy się dorachowały
2 os.	dorachowałeś się +(e)ś się dorachował	dorachowałaś się +(e)ś się dorachowała	dorachowałoś się +(e)ś się dorachowało	dorachowaliście się +(e)ście się dorachowali	dorachowałyście się +(e)ście się dorachowały
3 os.	dorachował się	dorachowała się	dorachowało się	dorachowali się	dorachowały się

bezosobnik: dorachowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dorachujmy się
2 os.	dorachuj się	dorachujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dorachowałbym się bym się dorachował	dorachowałabym się bym się dorachowała	dorachowałobym się bym się dorachowało	dorachowalibyśmy się byśmy się dorachowali	dorachowałybyśmy się byśmy się dorachowały
2 os.	dorachowałbyś się byś się dorachował	dorachowałabyś się byś się dorachowała	dorachowałobyś się byś się dorachowało	dorachowalibyście się byście się dorachowali	dorachowałybyście się byście się dorachowały
3 os.	dorachowałby się by się dorachował	dorachowałaby się by się dorachowała	dorachowałoby się by się dorachowało	dorachowaliby się by się dorachowali	dorachowałyby się by się dorachowały

bezosobnik: dorachowano by się

bezokolicznik: dorachować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dorachowawszy się

gerundium: dorachowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

	+	dorachować się	+	(KOGO/CZEGO)
	+	dorachować się	+	(ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE)

Zob. rachować