rozedrzeć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

upomnieć kogoś, krzycząc na niego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

nakrzyczeć
nawrzeszczeć

	[...] dziadkowi przeszkadza to, że przyjechałam do nich na rowerze i że z braku sił nie mogłam wrócić do domu, to go zostawiłam tam. No i dziadek uznał, że jestem głupia i rozdarł się na mnie. źródło: NKJP: Internet
	[...] ekspedientka źle wydała mi resztę, a kiedy zwróciłam jej uwagę, rozdarła się na mnie na cały sklep przy innych klientach. źródło: Internet: lista.e-sieci.pl
	Ale sobie miejsce wybraliście. Tu burmistrz i radni [...] hifa się boją - wskazała na urząd. - A tu ten sklepikarz, który pierwszy rozdarł się na Kotańskiego. źródło: NKJP: Lidia Ostałowska; Wojciech Tochman: Cudownie, że klaszczecie [3], Gazeta Wyborcza, 1992-08-17
	Wezwana weszła do gabinetu, gdy nagle [...] rozdarł się na nią, że łajdaczy się z borowcami. Zaniemówiła. Brutalne oszczerstwo [...]. źródło: Internet: wyborcza.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdarłem się +(e)m się rozdarł	rozdarłam się +(e)m się rozdarła	rozdarłom się +(e)m się rozdarło	rozdarliśmy się +(e)śmy się rozdarli	rozdarłyśmy się +(e)śmy się rozdarły
2 os.	rozdarłeś się +(e)ś się rozdarł	rozdarłaś się +(e)ś się rozdarła	rozdarłoś się +(e)ś się rozdarło	rozdarliście się +(e)ście się rozdarli	rozdarłyście się +(e)ście się rozdarły
3 os.	rozdarł się	rozdarła się	rozdarło się	rozdarli się	rozdarły się

bezosobnik: rozdarto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozedrzyjmy się
2 os.	rozedrzyj się	rozedrzyjcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdarłbym się bym się rozdarł	rozdarłabym się bym się rozdarła	rozdarłobym się bym się rozdarło	rozdarlibyśmy się byśmy się rozdarli	rozdarłybyśmy się byśmy się rozdarły
2 os.	rozdarłbyś się byś się rozdarł	rozdarłabyś się byś się rozdarła	rozdarłobyś się byś się rozdarło	rozdarlibyście się byście się rozdarli	rozdarłybyście się byście się rozdarły
3 os.	rozdarłby się by się rozdarł	rozdarłaby się by się rozdarła	rozdarłoby się by się rozdarło	rozdarliby się by się rozdarli	rozdarłyby się by się rozdarły

bezosobnik: rozdarto by się

bezokolicznik: rozedrzeć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozdarłszy się

gerundium: rozdarcie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

rozedrzeć się

+

na KOGO + (że ZDANIE)

Zob. drzeć