-
1.b
cecha czegoś, co świadczy o tym, że ktoś zachowuje się zbyt pewnie, zdecydowanie i zuchwale -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
Teraz czasem się zastanawiam, czy nie powinienem wówczas bezczelnie za nim podążyć, żeby - nawet jeśli miałby to być tupet - zaciągnąć go gdzieś na lunch.
źródło: NKJP: Andrzej Sosnowski: Sceny z życia Ronalda Firbanka, Gazeta Wyborcza, 1995-04-21
Można nie wywiązać się z jakiejś obietnicy wyborczej - to oczywiste, ale nie zrealizować ani jednej, to już wyjątkowy tupet i przejaw całkowitego lekceważenia wyborców.
źródło: NKJP: MIKO: Forum czytelników, Gazeta Poznańska, 2004-02-10
Byłoby tupetem i wykroczeniem etycznym ze strony psychologa uznanie, że jego misją jest wprowadzanie powszechnego szczęścia.
źródło: NKJP: Z Ryszardem Praszkierem Anna Bikont: Rodzice bez winy?, Gazeta Wyborcza, 1999-09-1
W przeważającej mierze taki ostry styl łączy się z aroganckim, pełnym tupetu chamstwem jedynie.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tupet
tupety
D. tupetu
tupetów
C. tupetowi
tupetom
B. tupet
tupety
N. tupetem
tupetami
Ms. tupecie
tupetach
W. tupecie
tupety
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. toupet 'kosmyk włosów, czub', przen. (od XIX w.) 'czelność'