-
1.
kamień mający barwę niebieskawą lub niebieskozieloną, stosowany do wyrobu biżuterii -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
minerały i pierwiastki
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
ozdoby i dodatki -
hiperonimy: kamień
-
- błękitny, zzieleniały turkus
- turkusy i perły, turkusy i szmaragdy, turkusy i topazy
- kolor turkusu (turkusa); czar; sznur turkusów
- naszyjnik z turkusów
- broszka, pierścionek z turkusem
- haftowany, ozdobiony, wysadzany turkusami
-
Znak Byka, rządzony przez Wenus, miał przyporządkowany kolor niebieski, ale także barwę miedzianą. A szczęśliwe dla niego kamienie ozdobne to błękitne turkusy i szafiry.
źródło: NKJP: Barwy, Dziennik Polski, 2002-11-16
Element to tylko symbol, pod który Chińczycy podstawiają równoważniki znajdujące się we wszechświecie. [...] I tak: Drzewo – odpowiada wschodowi, wiośnie, smakowi kwaśnemu, kolorowi zielonemu, kamieniowi turkusowi.
źródło: NKJP: Tadeusz Kasperczyk, Jan Fenczyn, (red.): Podręcznik odnowy psychosomatycznej, 1996
Rękojeści kameryzowano koralami, perłami, turkusami, imitacją drogich kamieni.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kwaśniewicz: Dzieje szabli w Polsce, 1993
[...] w fioletowej długiej sukni i w żółtym turbanie, spiętym szpilą z turkusem, gotowała dla całej rodziny.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Złodziejka pamięci, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. turkus
turkusy
D. turkusa
turkusu
turkusów
C. turkusowi
turkusom
B. turkus
turkusy
N. turkusem
turkusami
Ms. turkusie
turkusach
W. turkusie
turkusy
-
internac.
czes. tyrkys
niem. Türkis
wł. turchese
może z fr. turquoise, od: turc 'turecki'