oblecieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. obiec - zostać rozpowszechnionym wśród bardzo wielu odbiorców

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

synonimy:

obiec
obiegnąć
rozejść się

Czasem wiadomość nic niewarta, wręcz plotkarska, obleci cały kraj bez najmniejszego sensu.

źródło: NKJP: Tomasz Domalewski: Kręcąc przełącznikiem TV, Dziennik Polski, 2005-10-21

Wieczorem wszystkie piętra obleciał apel: od jutra głodówka.

źródło: NKJP: Anka Kowalska: Papierek bez znaczenia, Gazeta Wyborcza, 1992-06-20

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obleciałem +(e)m obleciał	obleciałam +(e)m obleciała	obleciałom +(e)m obleciało	oblecieliśmy +(e)śmy oblecieli	obleciałyśmy +(e)śmy obleciały
2 os.	obleciałeś +(e)ś obleciał	obleciałaś +(e)ś obleciała	obleciałoś +(e)ś obleciało	oblecieliście +(e)ście oblecieli	obleciałyście +(e)ście obleciały
3 os.	obleciał	obleciała	obleciało	oblecieli	obleciały

bezosobnik: obleciano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oblećmy
2 os.	obleć	oblećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obleciałbym bym obleciał	obleciałabym bym obleciała	obleciałobym bym obleciało	oblecielibyśmy byśmy oblecieli	obleciałybyśmy byśmy obleciały
2 os.	obleciałbyś byś obleciał	obleciałabyś byś obleciała	obleciałobyś byś obleciało	oblecielibyście byście oblecieli	obleciałybyście byście obleciały
3 os.	obleciałby by obleciał	obleciałaby by obleciała	obleciałoby by obleciało	oblecieliby by oblecieli	obleciałyby by obleciały

bezosobnik: obleciano by

bezokolicznik: oblecieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obleciawszy

gerundium: oblecenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: oblatywać

+

oblecieć

+

CO

Zob. lecieć