-
1.a
roślina rosnąca dziko w górach lub uprawiana w ogrodach, mająca wąskie, spiczaste liście i kielichowate fioletowe, żółte lub białe kwiaty, kwitnąca wczesną wiosną -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny leśne i łąkowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny ogrodowe i doniczkowe -
Zazwyczaj z końcem marca lub początkiem kwietnia spod zalegającego jeszcze śniegu wydostają się fioletowe kielichy szafranu.
źródło: NKJP: Jolanta Flach: Kwitnące Tatry, Tygodnik Podhalański, 1997
Szafrany można rozmnażać z cebulek przybyszowych, które wysadzamy we wrześniu lub październiku.
źródło: NKJP: (mt): Szafrany i zimowity, Dziennik Tczewski, 1999-10-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szafran
szafrany
D. szafranu
szafranów
C. szafranowi
szafranom
B. szafran
szafrany
N. szafranem
szafranami
Ms. szafranie
szafranach
W. szafranie
szafrany
-
z ar. za‘farān 'Crocus sativus L'
Żródłem zapożyczenia do polszczyzny mógł być śr.-w.-niem. safrân, saffrân, czes. šafrán, ostatecznie zaś poprzez łac. śred. safranum (Turek)